Cameratoezicht heeft niet alleen gevolgen voor data-privacy (verwerking en opslag van gegevens), maar ook voor de lichamelijke integriteit. Dat is een van de conclusies van het proefschrift ‘The regulation of the observing gaze: privacy implications of camera surveillance’ waarop Lynsey Dubbeld op 8 oktober promoveert aan de Universiteit Twente.

Volgens de filosofe kunnen individuen ook buiten de strikte grenzen van de traditionele priv###eer (zoals de woning) aanspraak maken op privacybescherming. Het proefschrift beschrijft cameratoezicht als panoptische observatie, d.w.z. de mogelijkheid voor permanent, allesziend toezicht dat leidt tot preventie of bestraffing van afwijkend gedrag.

De onderzoekster heeft enkele weken doorgebracht in de observatiekamer van het centraal station van Amsterdam, waar operators alle camera-beelden bekijken. De bevindingen maken duidelijk op welke manier privacy aangetast kan worden door de blik van de bewakingscamera. De operators bleken zich uit verveling bezig te houden met het inzoomen op de borsten van passerende vrouwen of rare kapsels van andere passanten.

Lynsey pleit voor een ‘regulering van de observerende blik’ die “bescherming biedt tegen het gegluur van operators naar intieme lichaamsdelen en een aantal andere principes (legitimiteit, zorgvuldigheid, doelspecificiteit en gerechtvaardigdheid) die de uitoefening van een door camera’s geproduceerde blik reguleren”.

Lynsey Dubbeld: ‘The regulation of the observing gaze: privacy implications of camera surveillance’.

Dit artikel is automatisch geconverteerd uit het oude archief van nieuwsbrieven van Bits of Freedom.