We luiden al tijden de alarmklok over hoe opsporingsdiensten stelselmatig privacyregels schenden bij het gebruik van de politie-telefoongids, de centrale telecom-databank CIOT. De minister constateerde onlangs dat die politie-telefoongids nog steeds zo lek als een zeef is en stelde een ultimatum. En nu doet het College Bescherming Persoonsgegevens daar nog een schepje bovenop: de Nationale Recherche blijkt in vrijwel alle gevallen de regels te schenden.

Het CBP heeft onderzocht of de Nationale Recherche (PDF) en het Regionaal Politiekorps Haaglanden (PDF) zich houden aan de regels voor deze politie-telefoongids (waarin is opgeslagen van wie een telefoonnummer, IP-adres of emailadres is). Terecht, want die gevoelige gegevens worden massaal opgevraagd door de politie: in 2009 zo’n 2,9 miljoen keer.

De resultaten liegen er niet om. De Nationale Recherche maakt het het bontst: meer dan 4 op de 5 onderzochte opvragingen is in strijd met de wet. Terwijl al jaren wordt geconstateerd dat privacyregels met de voeten worden getreden. En bij het korps Haaglanden kan bijna de helft van de onderzochte opvragingen niet door de beugel. Bovendien hadden daar maar liefst 25 personen toegang tot de databank, terwijl er wettelijk maar 6 personen toegang hadden mogen hebben. En tot slot blijken verzoeken via onbeveiligde, faxen gestuurd te worden.

Het is schokkend dat de politie zulke gevoelige gegevens niet serieus neemt. De conclusie kan niet anders: sommige onderdelen van de politie kunnen niet omgaan met de zware veantwoordelijkheid die deze gegevens met zich brengen. De minister heeft dan ook terecht een ultimatum gesteld: als korpsen na 1 mei nog in overtreding zijn, dan mogen zij geen toegang meer tot het CIOT (ze zullen dan gegevens moeten opvragen via andere korpsen). We zijn benieuwd of die deadline wordt gehaald.