Het afgelopen jaar organiseerde de Europese Commissie besloten bijeenkomsten voor de content-industrie en internetproviders. Deze stakeholders zouden moeten samenwerken om internetpiraterij te stoppen, zo redeneerde de Commissie. Inmiddels is het project afgerond en heeft de Commissie een verslag gepubliceerd. De conclusie? Internetcontrole staat nog steeds hoog op het verlanglijstje van de contentindustrie.

Er is veel besproken en het verslag (PDF) is lezenswaardig, maar één onderwerp was in het bijzonder interessant: de vraag of internetpiraterij kan worden gestopt met technische maatregelen. Al jaren lobbiet de contentindustrie voor de inzet van omstreden technieken zoals DPI om alle internetverkeer te controleren en vervolgens verboden materiaal te blokkeren. Een permanent internettap en -filter bij alle Europeanen dus. Ook in het verslag kwam dit weer aan de orde, en het enthousiasme van de content-industrie is voelbaar:

“Rightholders emphasize that ISPs have the capability to exercise significant control over the traffic generated by their subscribers without endangering access to essential “core” services. In their view, tests under operational conditions clearly show that it is technically possible to identify, detect and block protected works illegally circulating over the Internet, even without any impact on privacy and data protection.” (In een uitgelekte presentatie werd zelfs geclaimd dat ook versleuteld internetverkeer kon worden geanalyseerd).

Dit is natuurlijk volstrekte onzin, maar wel bijzonder gevaarlijke onzin. Waar moeten we beginnen? Ten eerste is het erg complex om zulke grote datastromen precies in de gaten te houden – de kosten zullen dan ook bijzonder fors zijn. Ten tweede is het technisch onmogelijk om onderscheid te maken tussen materiaal dat zonder of met toestemming wordt gedeeld. Maar belangrijker: internetproviders worden censuurmachines en internetgebruikers worden continu afgeluisterd. Het is dan ook een raadsel hoe de contentindustrie kan claimen dat zo een systeem “geen enkele” gevolgen heeft voor de privacy.

De vrolijke noot: het project is een mislukking. In Europese-Commissie-ambtenarenspeak:

“Although stakeholders consider that the joint work on the topics identified at the beginning of the Dialogue has resulted in a better understanding of the issues at stake and the mutual concerns by each participant, they nevertheless realize that fundamental differences of opinion remain on most of the topics. Most participants would seem to be willing, within certain parameters, to continue to work together on a limited number of areas.”

Waarvan akte.