We hebben veel reacties gekregen op onze Digitale Vrijheidswijzer de afgelopen drie weken. Van snoeiharde kritiek tot lyrische dankbetuigingen en alles daar tussenin. Maar ook veel vragen. We hebben daarom de vier meest gestelde vragen over de Vrijheidswijzer voor jullie op een rijtje gezet. Inclusief onze antwoorden natuurlijk.

1. Waar zijn D66 en de VVD?

Ondertussen is de Digitale Vrijheidswijzer helemaal compleet, maar tot voor kort moesten bezoekers van de site voor de VVD en D66 genoegen nemen met grijze blokjes in plaats van rood, groen of oranje. Dat komt omdat beide partijen hun partijcongres vrij laat hadden ingepland. Op dit congres wordt het concept-programma definitief vastgesteld door de leden. Ook is er gelegenheid tot het aanscherpen van het programma met amendementen. Dus ook al waren er al wel concept-programma’s; deze konden op cruciale details nog worden aangepast door de leden. We wilden daarom beide partijen niet beoordelen tot de programma’s helemaal definitief waren. Wel zo eerlijk voor D66, VVD én de andere partijen.

2. En waar is de Libertarische Partij dan? En SOPN? Mens en Spirit?

Er doen heel veel partijen mee aan de verkiezingen. Als we die allemaal hadden opgenomen in de matrix van de Vrijheidswijzer was het een vrij onoverzichtelijk geheel geworden. Daarom hebben we ons beperkt tot de grootste partijen. Hoe hebben we bepaald wie de grootste zijn? We zijn uitgegaan van de partijen die in de peilingwijzer van de Universiteit Leiden van 4 juli op minstens één zetel stonden. Maar dat betekent niet dat we geen aandacht hebben besteed aan de andere partijen. Als je kijkt op digitalevrijheidswijzer.nl/#overigepartijen vind je een overzicht van de standpunten van alle partijen die niet in de matrix staan.

3. Waarom het oordeel ‘onvrij’ als iets niet in het programma staat?

Sommigen vonden onze beoordeling wel erg streng: “Als een partij een van jullie punten niet in het programma heeft staan, betekent dat toch niet meteen dat ze het niet met dat punt eens zijn? Waarom dan toch ‘onvrij’?”. We zijn inderdaad streng geweest, en met reden. In een verkiezingsprogramma staan alle beloftes van een partij voor de komende vier jaar. Als een partij iets niet in haar programma noemt, dan is dat onderwerp voor die partij niet belangrijk genoeg. Kiezers die geven om internetvrijheid hoeven voor dat punt dus niets van die partij te verwachten. Terwijl op dat punt internetvrijheid wél wordt beperkt, als we niets doen. Vandaar het oordeel ‘onvrij’.

4. Waarom ‘lekker makkelijk’? Het staat toch in het programma.

Natuurlijk is het goed dat partijen aandacht besteden aan onze onderwerpen in hun programma’s. En de intentie is ongetwijfeld goed. Maar op intentie kunnen we niet beoordelen. Vandaar dat we de verkiezingsbeloftes zo concreet en volledig mogelijk geformuleerd willen zien. “We willen evenwichtig cybersecuritybeleid” is een mooie belofte, maar na de verkiezingen kun je daar nog alle kanten mee op. Daarom hebben we in onze toelichting op de elf punten in ons Manifest concrete maatregelen genoemd. Partijen die onvoldoende toelichten welke maatregelen ze willen treffen krijgen het oordeel ‘lekker makkelijk’.

Heb je nog andere prangende vragen? Deel ze in de comments! En heb je nog geen kans gehad de Digitale Vrijheidswijzer te bekijken? Check www.digitalevrijheidswijzer.nl!