Na enkele omzwervingen ben ik weer terug waar het leven goed is. Bij Bits of Freedom is het altijd warm en staat de koffie klaar. Waar was ik al die tijd, vraagt een enkeling zich misschien vertwijfeld af. Maar zelfs enkele van mijn beste vrienden zullen dit nooit weten. Mocht ik op een dag besluiten spoorloos te verdwijnen (geplaagd door schulden, door acute amnesie of een romantisch waanbeeld achterna) dan zal geen van mijn dierbaren me ooit kunnen traceren.

Behalve dan mijn grote roze stalker T-Mobile. T-mobile weet dan exact welke trein ik naar Warschau neem. T-Mobile volgt mij terwijl ik al liftend Odessa bereik. Ze zien hoe ik daar de boot naar Sochi neem en hoe ik dan op een Yak m’n weg naar de Novisibirsk vervolg. T-mobile is altijd bij me. Hiep… Hoi…

In mijn vorige blog liet ik jullie een klein stukje van de data zien die ik van T-Mobile had gekregen. Bloglezer Arnout had genoeg aan die paar tabellen om mijn locatie op Google Maps te zetten. Met meer data zou hij in een handomdraai nog veel gedetailleerdere kaarten kunnen maken. Maar die data heeft T-Mobile en ik mag ze niet inzien.

Wat mogelijk is liet Michael Kreil in 2010 zien toen hij een verbluffende visual maakte met de data van Malte Spitz; lid van de Groene partij in Duitsland. Zes maanden aan verkeersgegevens van Malte biedt een gedetailleerd inzicht in zijn bewegingen en gedrag. Naar aanleiding van dit project en m’n eigen bescheiden eerste stappen in de wereld van data-opvragen spreek ik met Michael.

Michael vind het een gotspe dat al deze informatie wordt opgeslagen, maar nog belachelijker dat je het zelf niet te zien krijgt als je er om vraagt. Hij meent dat iedereen zondermeer recht zou moeten hebben op zijn of haar eigen data.

“Duitse telecomproviders begonnen in november 2007 met het opslaan van data van hun abonnees. Ze bewaarden dit zes maanden en hielden hier pas in 2010 mee op nadat het hoogste gerechtshof deze praktijken verbood. Ondanks dat Malte Spitz het aardig vroeg, heeft hij zijn data nooit zomaar gekregen. Er kwam een rechtszaak aan te pas voordat hij z’n eigen data kon inzien.”

“Het is een leugen dat het teveel moeite zou zijn om je meer dan tien dagen te geven! Al je data staat in een enorme database gereed voor de inlichtingendiensten. Ze hoeven alleen een sciptje te starten om het eruit te halen. Denk je dat ze niet een simpel SQL scriptje kunnen draaien? Voor Malte hebben ze uiteindelijk zes maanden aan excelsheets op een cd-rom gezet. Ze liegen tegen je, het spijt me, je zal ervoor moeten vechten.”

“De reden dat ze je data niet willen geven is omdat ze bang zijn dat dan iedereen er om gaat vragen. Ze houden van deze data; ze kunnen elke klant tracken, inclusief advocaten, journalisten en parlementariërs. Denk je eens in wat ze daarmee kunnen! Aangezien T-Mobile de grootste provider van Duitsland is hebben ze een perfecte Social Graph van alle parlementariërs; met wie ze omgaan, wie hun vrienden en vijanden zijn; waar ze in het weekend samen dineren. Dit is de natte droom van elke lobbyist. Als het algemeen publiek enig idee zou hebben van wat er met hun data gebeurt dan zou het direct verboden worden.”

“We werken nu aan een tool om dit inzichtelijk te maken. Als het lukt om voldoende data te verzamelen dan kunnen we deze Social Graph visualiseren. Ik hoop dat het je lukt je data te krijgen. Ik druk mijn duimen, het is lastig maar je hebt het recht aan je kant. Succes!”

Toen ik in Berlijn was hoorde ik mensen het al over hun ‘tracking-device’ hebben in plaats van het ouderwetse ‘Handy’. Nu zouden de Duitsers geen Duitsers zijn als ze niet rap een goed alternatief in hun moedertaal bedenken. Michael meent dat ‘Ortungswanze‘ dit woord is. Nu moeten wij nog en mooie Nederlandse pendant bedenken. Lokatieluis? Volgfoon? Locomobiel? Of…?

– Lees hier vorige afleveringen –
—

Douwe is sinds 2009 vrijwilliger voor Bits of Freedom. In 2013 zal hij twee-wekelijks een blog schrijven zijn dataverzoeken. Achtergrond en andere zaken kan je lezen op z’n blog: http://dosch.it