De reactie van de regering op de baanbrekende uitspraak van het Europese Hof van Justitie waarin de bewaarplicht richtlijn ongeldig wordt verklaard, is schokkend. De regering wil ondanks alles de bewaarplicht gewoon behouden. Maar ook stompzinnig zijn de argumenten die de regering daarvoor aandraagt.

De brief van de regering is achttien pagina’s lang, het begeleidende nieuwsbericht twee. Toch zou een analyse van de schokkende argumenten van de regering niet eens op twee keer zoveel kantjes passen. Om je niet meteen met een long-read op te zadelen, hieronder twee van die argumenten.

Iedereen permanent verdacht

De minister van Veiligheid en nog iets schrijft in de reactie:

“De bewaring van bepaalde gegevens van alle burgers is derhalve noodzakelijk, nu niet op voorhand bij de opslag al kan worden onderscheiden tussen verdachte en niet-verdachte burgers.”

Dat staat lijnrecht tegenover één van de uitgangspunten van onze rechtsstaat: je bent onschuldig tot het tegendeel is bewezen. Je hebt recht op het respect voor je persoonlijke levenssfeer en alleen als er een gerichte en concrete verdenking van een strafbaar feit tegen je bestaat mag de overheid dat recht tijdelijk en met strikte waarborgen opzij schuiven. Opstelten zegt: we gaan gegevens over iedereen opslaan omdat we gewoon niet kunnen voorspellen wie straks misschien wel een bad guy blijkt te zijn. En natuurlijk, als u niets verkeerds doet, heeft u ook niets te verbergen.

Vroeger gingen moordenaars vrijuit

Nee, dan die “rechtvaardiging” van de bewaarplicht in het persbericht:

“Zonder telecommunicatiegegevens komt de aanpak van bijvoorbeeld jihadisten, kinderpornografie, roofovervallen, moord en doodslag in gevaar of wordt zelfs onmogelijk.”

Alsof het schrappen van de Wet bewaarplicht telecommunicatiegegevens betekent dat er helemaal geen gegevens over het communicatiegedrag meer worden bewaard. Of zelfs opgeslagen. En alsof er voor de komst van mobiele telefoons nooit een moord werd opgelost. En alsof je in Nederland nog kan reizen zonder een spoor achter te laten. En alsof misbruik van kindermisbruik ooit acceptabel is. Nog sterker: omgekeerd heeft onze overheid nooit kunnen aantonen dat de bewaarplicht noodzakelijk is om al die verschrikkelijke misdaden op te lossen.

Je moet het minister Opstelten nageven: hij doet er alles aan om ook dit jaar weer een Big Brother Award te winnen.