Pixelcamouflage, een ING’tje en Facebookmores. De interwebs zijn groot. Niet elke tweet wordt gezien, niet elke blog wordt gelezen. Daarom een stukje service van ons naar jou toe: mooie, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die we deze week ontdekten en graag met je delen.

De if-I-were-you-I-would-reads

• De Privacy Visor belooft een bril te zijn die gezichtsherkenning blokkeert. Beetje nadelig dat je er niet goed doorheen kunt kijken. We vrezen dat ‘ie daardoor beter werkt voor degene die de brildrager ziet, dan voor de drager zelf.
• Zo’n bril is een moderne versie van camouflage. Wegvallen in de omgeving van billboards, kantoren of je schoonouders, of je eigen gezicht verstoppen in dat van anderen.Maar ook de meer traditionele camouflage, die van militairen, moderniseert. Het Nederlandse leger lijkt voor haar eigen patronen zich hebben laten inspireren door de pixels van Google. Over dat alles vertelt Sjef van Gaalen in zes minuten tijd in zijn Pecha Kucha-talk Camouflage: The New Plaid.
• Op het blog van de ACLU wordt aan de hand van een Wob-verzoek uitgelegd hoe de Amerikaanse politie sociale media accounts (denk bijvoorbeeld aan Facebook) kunnen overnemen om zo te doen alsof ze jouw vriend zijn. Ze maken zich zorgen: wat als je in toekomst eigenlijk nooit meer zeker weet met wie je aan het praten bent? Ondermijnt dat niet het vertrouwen in onze identiteiten?
• Steeds vaker worden techbedrijven geconfronteerd met de verschillen tussen de culturen en wetten van de landen waarin ze actief zijn. Dat geldt voor de bescherming van taxichauffeurs voor Uber, voor de toepassing van de Right to be Forgotten voor Google en ook voor het beleid van Facebook: Aan de ene kant zijn hun Amerikaanse mores over naakt strenger dan in Europa, aan de andere kant geven ze juist meer ruimte aan vrijheid van meningsuiting. Over dat laatste wil de Duitse minister van Justitie nu met ze in gesprek.
• Sorry seems to be the hardest word. Spotify-oprichter Daniel Ek opent er zijn blogpost wel mee. Hij heeft spijt van de manier waarop gecommuniceerd is over de nieuwe privacyvoorwaarden. Maar die zijn verder ongewijzigd gebleven. Excuses maken over de communicatie van een privayinbreuk… waar kennen we dat ook alweer van? Rob Wijnberg zou het een ING’tje noemen.

Heb jij ook tips? Laat het weten in de reacties hieronder of op Twitter of Facebook!