RFID-nagels, een cybercontracoup en floppy disks. Niet elke tweet wordt gezien, niet elke blog wordt gelezen. Daarom een stukje service van ons naar jou toe: mooie, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die we deze week ontdekten en graag met je delen.

De if-I-were-you-I-would-reads

• Een aantal interessante stukken is verschenen over de rol van (het beperken van) digitale communicatie tijdens de mislukte coup in Turkije. Lees bijvoorbeeld ‘How the Internet Saved Turkey’s Internet-Hating President’ in The New York Times  en The Grugq op Medium.
• Floppy disks. Hoe werkten die dingen eigenlijk? Niet onbelangrijk om te weten, want ze worden nog steeds gebruikt op nucleaire bases.
• Tilt Shift. Op Reddit zijn gebruikers schilderijen van Van Gogh aan het bewerken.
• Statistieken lijken altijd in het voordeel te zijn van de politicus die op dat moment aan het woord is. Op The Guardian een leerzaam stuk over negen manieren waarop statistieken ingezet worden voor de spin, en jij kunt die nu dus doorzien!
• Het kunstenaarscollectief exonemo maakte in 2004 een schilderij van Google.com te zien in een Internet Explorer browser. Deze week werd bekend dat Google het schilderij heeft aangekocht.
• Dit was ook de week waarin een Britse student de RFID-chip uit haar Oyster Card (de Britse versie van onze OV-kaart) frummelde en inbedde in haar acryl-nepnagels. Inchecken met je vingertoppen.
• Waarom lijkt Trump imuun voor het spuien van feitelijke onwaarheden? Volgens een interessant stuk op The Guardian doen feiten er in de journalistiek steeds minder toe onder  invloed van het online click-bait model. Volgens dit stuk wint online ‘virality’ het van feitelijke waarheden of kwaliteit.
• De cryptograaf Matthew Green is samen met de Electronic Frontier Foundation naar de Amerikaanse rechter gestapt om een onderdeel van de Digital Millennium Copyright ACT (de DMCA) aan te vechten. In een blogpost legt hij uit wat voor risico’s er op dit moment zitten aan het werk als beveiligingsonderzoeker die opkomt voor de goede zaak.
• Wetenschappers Corien Prins en Dennis Broeders luiden de noodklok over Big Data op De Correspondent. “Zo vereist de analyse van grote datasets kennis van statistiek en algoritmes. Juist in Big Data-sets zitten bijvoorbeeld veel vuile en incomplete data – ‘ruis’, in de woorden van Broeders. Daar kun je voor compenseren als je iets wilt zeggen over groepen mensen, maar die conclusies zijn niet zomaar door te trekken naar individuen.”
• Het gebeurt vrij vaak dat iemand tegens ons begint over de te verwachten morele problematiek van zelfrijdende auto’s. (Moet de auto voor het leven van de passagier of voor het leven van een overstekende voetganger kiezen? Een moderne variant van het trolleyprobleem) Maar er zijn natuurlijk veel meer interessante maatschappelijke effecten als vervoer autonoom wordt. Jan Chipchase beschrijft 12 nieuwe vormen van rijgedrag.