Afgelopen zomer onderzocht ik de relatie tussen kennis over privacy en privacybevorderend gedrag. Velen van jullie reageerden op mijn survey, waarvoor dank! Dit zijn mijn belangrijkste bevindingen.

Dit is maar een selectie uit de relaties die zijn onderzocht. Meer weten, zoals over de relatie tussen kennis en zorgen? Je kunt het volledige rapport (pdf) hier downloaden.

De privacyparadox
De privacyparadox is een fenomeen dat je vast wel eens bij anderen, of misschien wel bij jezelf, hebt gezien: zeggen dat je privacy belangrijk vindt, maar toch al je persoonsgegevens in dat ene webformulier invullen – ook die waarvan je denkt dat het bedrijf ze niet per se nodig heeft.

Er zijn meerdere verklaringen voor de privacyparadox die laten zien dat de privacyparadox eigenlijk geen paradox is. Eén van de bekendere verklaringen is dat privacy wel belangrijk wordt gevonden, maar dat andere factoren bepalender zijn voor het gedrag. Zo kunnen beloningen als kortingcoupons en “persoonlijke” aanbiedingen privacybevorderend gedrag doen afremmen. Een andere verklaring heeft te maken met de context waarbinnen privacygedrag wordt gemeten. Vraag je aan mensen of ze privacy belangrijk vinden wanneer het gaat om hun medische gegevens, dan krijg je waarschijnlijk een ander antwoord dan wanneer je dezelfde vraag stelt in de context van een online sociaal netwerk.

Dit gedrag laat zien dat privacy een heel complex concept is. Tegen deze achtergrond waren we benieuwd naar het volgende: is er een relatie tussen kennis over privacy en privacybevorderend gedrag?

Kennis over privacy is in dit onderzoek gedefinieerd als kennis over tools en technieken die van invloed zijn op je privacy, en kennis over actuele (politieke) ontwikkelingen op het gebied van privacy.

Privacygedrag is op twee manieren gemeten. Er is gevraagd hoe vaak respondenten gebruik maken van privacytools en hoe vaak aan andere activiteiten omtrent ‘online privacy’ wordt gedaan.

Kennis en gedrag
Uit de resultaten van het onderzoek kan worden afgeleid dat zowel kennis van privacytools als kennis van privacyissues gerelateerd is aan privacybevorderend gedrag. Hoe meer kennis, hoe vaker dergelijk gedrag voorkomt. Hierbij moet worden opgemerkt dat dit onderzoek niet was ingericht op het aantonen van causale verbanden. Het kan dus zijn dat meer kennis leidt tot meer privacybevorderend gedrag, maar een omgekeerd verband is ook mogelijk.

Oplossingen wegen zwaarder dan problemen
Verder lijkt kennis van privacytools sterker gerelateerd te zijn aan het daadwerkelijk gebruik maken van privacytools dan kennis van privacyissues. Ook lijkt kennis van privacytools sterker gerelateerd aan hoe vaak je op andere manieren bezig bent met online privacy dan kennis van privacyissues. Mogelijk is het dus zo dat kennis van oplossingen meer invloed heeft op je gedrag dan kennis van problemen dat heeft. Dit is in lijn met het idee dat gebrek aan kennis van privacytools een verklaring is voor de privacyparadox.

Wat nu?
Om harde conclusies te trekken, zal meer onderzoek moeten worden gedaan. Zo zou in de toekomst bijvoorbeeld het gedrag van mensen door de tijd heen kunnen worden gemeten om te zien of het leren over privacytools leidt tot een toename in privacybevorderend gedrag. Wat in ieder geval kan worden gezegd is dat kennis van privacytools, kennis van privacyissues, en privacybevorderend gedrag duidelijk verband met elkaar houden.