Een stukje service van ons naar jou toe: mooie, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die we deze week ontdekten en graag met je delen.

Het slimme huis blijkt dom

Kashmir Hill kocht een slimme koffiemaker, slimme speakers, slimme lampen, een slimme camera, een slimme matras en had al een slimme TV. Surya Mattu keek vanaf een afstandje toe om te zien wat hij te weten kon komen over het gezin van Hill. Hij had daarbij eigenlijk hetzelfde perspectief als de internet service provider van Hill, die in de VS dit soort data gewoon mag verkopen aan adverteerders. De mate van surveillance was heftig. Mattu wist bijvoorbeeld precies wanneer Hill haar tanden ging poetsen (fijne informatie voor haar verzekeraar) en hij wist dat Hill en haar man op oudejaarsavond thuis op de bank waren blijven hangen. Hill zelf had die privacynachtmerries wel verwacht. Wat ze niet had zien aankomen was hoe onpraktisch en vervelend het leven in zo'n slim huis is.

Zo schetst ze hoe zij en haar man verstookt van cafeïne 's ochtends vroeg het slimme koffieapparaat aan proberen te krijgen of hoe hun kind wakker wordt elke keer als de slimme camera de verbinding met het netwerk verliest en daarom een fel oranje lampje aan doet. Lezen dit.

Naast vrijheid ook rechtvaardigheid

Vorige week schreven over het treurige overlijden van John Perry Barlow, één van de oprichters van de Electronic Frontier Foundation (EFF). Hij was een groot voorvechter van persoonlijke vrijheid op het internet. April Glaser, een voormalig medewerker van de EFF, vraagt zich af in welke mate zijn afkeer van overheidsregulering en zijn visionaire perspectief op het internet heeft bijgedragen aan de ongelimiteerde groei van de gesloten informatie-ecosystemen zoals we die vandaag de dag op het internet kennen. Wat zou er zijn gebeurd als er toentertijd evenveel aandacht was geweest voor rechtvaardigheid, mensenrechten en open creativiteit als voor persoonlijke vrijheid?

De open API als tegengas voor de informatiemonopolisten

Jaap-Henk Hoepman heeft een idee over hoe we het probleem van de informatiegiganten aan kunnen pakken. Hij vindt het absurd dat je op de dominante sociale netwerken gedwongen bent binnen dat netwerk met elkaar te communiceren:

Het is alsof je e-mails voor Outlook-gebruikers altijd in Outlook zou moeten schrijven. Of iemand met een Nokia-telefoon alleen maar kunt sms’en als je zelf ook een Nokia hebt, of alleen als je allebei een abonnement bij KPN hebt.

De oplossing ligt volgens hem bij het afdwingen van het gebruik van open standaarden en een open APIAPI op Wikipedia bij bedrijven als Facebook of Twitter. Via zo'n API kunnen andere bedrijven en organisaties alternatieve diensten en toepassingen maken die op een slimme manier gebruik maken van de infrastructuur van de giganten. Ook zou het dan misschien mogelijk worden om vanuit iMessage een berichtje naar een WhatsApp gebruiker te sturen en andersom.

Google vindt zijn eigen advertenties niet opdringerig

Stel je bent het grootste online advertentiebedrijf ter wereld en je maakt je zorgen over het groeiende aantal mensen dat een ad-blocker installeert omdat ze liever geen malware op hun PC willen, sneller willen internetten en genoeg hebben van alle tracking. Wat doe je dan? Dan neem je de leiding binnen een coalitie gericht op "betere advertenties", zorg je ervoor dat concurrerende advertenties als opdringerig worden aangemerkt, bouw je technologie in je browser die die opdringerige advertenties blokkeert (je bent namelijk niet alleen de grootste online adverteerder, je bent ook marktleider op het gebied van browsers) en hoopt dat de internetter deze truc niet door heeft. Zie hier Google's playbook. Het onderliggende trackingprobleem zal hier niet mee verdwijnen, maar het verzet tegen deze tracking helaas wellicht wel.

Google heeft deze week uitgelegd hoe deze technologie in haar browser geïmplementeerd is:

Offline is het nieuwe online

De rappe digitalisering van onze samenleving (alles aan het netwerk!) levert natuurlijk ook een tegenbeweging op. Mensen vinden het lekker om offline te zijn. Zo schrijft de Guardian over cafés waar er bewust geen Wifi-verbinding is en het werken op een laptop als asociaal gezien wordt. Chris Bolin speelt heel mooi in op dit sentiment: hij heeft een online magazine gemaakt dat alleen maar werkt als je jouw internetverbinding uitschakelt. Vliegtuigmodus aan en lezen maar...

Bonus: wat wij dit weekend nog gaan lezen

Sommige artikelen zijn zo lang dat wij er doordeweeks ook niet aan toekomen. We verheugen ons erop om deze twee artikelen te lezen de komende dagen: