Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Amerikanen en de Europese privacyregels

Aan het aantal mailtjes van theaters en restaurants met de vraag of je alsjeblieft nog steeds hun nieuwsbrief wilt blijven ontvangen heb je het vast al gemerkt: de nieuwe Europese privacyregels komen nu heel dichtbij. Ook in Amerika moeten ze daar rekening mee houden. In The Register staat een heerlijk cynisch stuk over de incompetente wijze waarop ICANN dit heeft aangepakt. Na jaren niets gedaan te hebben aan de privacy-onvriendelijke manier waarop zij afdwingen dat bepaalde domeinnamen geregistreerd moeten worden (met name vanwege Amerikaanse auteursrecht belangen), hebben ze nu geen tijd meer om een oplossing te vinden. Hun op consensus gebaseerde multistakeholdermodel helpt daar ook niet echt bij. Ze dachten wel even uitstel te kunnen krijgen van de Europese toezichthouders, maar die hebben inmiddels fijntjes uitgelegd dat dit juridisch totaal onmogelijk is.

Marketing-goeroe Seth Godin ziet deze nieuwe regels juist als een kans. Volgens hem legt Europa in de wet vast wat hij 20 jaar geleden al als advies opschreef in zijn boek Permission Marketing. De kortst mogelijk samenvatting van dat advies is: Ask first. Het heeft geen zin en het is niet duurzaam om de aandacht te trekken van mensen die daar helemaal geen behoefte aan hebben.

Amazon en Google zorgen ervoor dat Signal zich niet meer kan verstoppen

In landen waar de veilige chat-app Signal verboden en geblokkeerd is (zoals bijvoorbeeld Egypte en Qatar) was konden mensen Signal toch gebruiken. Dat kwam omdat Signal gebruikt maakte van domain fronting via de cloud-diensten van Google. Hierdoor leek het voor de Egyptische overheid alsof er verkeer naar google.com ging, terwijl het eigenlijk stiekem Signalverkeer was. Zo'n overheid kan dat dus niet blokkeren zonder ook google.com voor al haar inwoners onbeschikbaar te maken. Toen Google domain fronting uitschakelde is Signal overgestapt naar de diensten van Amazon. Zodra Amazon dat door had, ging bij hun ook de domain fronting-stekker eruit. Moxie Marlinspike legt op het Signal-blog uit dat het op deze manier wel heel moeilijk wordt om veilige communicatie aan te bieden in landen waar de overheid dat liever niet wil. Ook Tor, nodig om anoniem het net op te gaan, is in veel landen afhankelijk van domain fronting en maakt zich zorgen over wat de acties van Google en Amazon gaan betekenen voor het open web en voor de mensenrechtenactivisten die daar afhankelijk van zijn.

Waarom je je laptop nooit uit het oog moet verliezen

Micah Lee wordt vaak door activisten gevraagd om te checken of iemand hun laptop heeft besmet om daarna mee te kunnen kijken. Om meer te leren over de methoden van de geheime diensten en van criminelen nam hij twee jaar lang een laptop mee op reis die fungeerde als honeypot. Hij liet de laptop bijvoorbeeld altijd op en bloot in zijn hotelkamer op tafel staan. Voor en na elke reis maakte hij een kopie van de BIOS en de harde schijf en kon zo zien of er iets veranderd was. Hoewel hij in die twee jaar niets vond, is het interessant om te zien hoe hij tot de conclusie komt dat er in principe eindeloos veel manieren zijn waarop zijn laptop gemanipuleerd had kunnen worden zonder dat hij dat ooit had kunnen ontdekken.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Dankzij de smartphone...

Vanaf volgend jaar blijven meer mensen via 'stories' op de hoogte van wat hun vrienden doen dan via een 'feed'. Ian Bogost schreef naar aanleiding van dat nieuwsfeit een analyse van de story als nieuw mediaformaat dat gemaakt is voor en alleen maar kan leven op de smartphone. Het is volgens hem nu de 'rechthoek' die onze ervaring van de wereld vormgeeft:

A Story is the illusion of what your smartphone saw. Or better, of what the hybrid you-and-your-smartphone saw—as if there was a you without a smartphone, anymore.

Tinder is ook een applicatie die alleen maar op de smartphone kan leven. In Quartz beschrijft Chloe Rose haar absurde ervaringen als een zogenaamde 'closer', iemand die tegen betaling voor telefoonnummers potentiële matches regelt voor online daters. Hoe weet je zeker dat de persoon met wie je denkt dat je aan het flirten bent ook daadwerkelijk die persoon is?

WiFi-propaganda

Ik hou van subversieve technologische kunst zoals deze Hot Ninja van de mediakunstenaar ::vtol:: (Dimitri Morozov). Met dit apparaatje kun je "propaganda" verspreiden via de WiFi-standaard. Je kunt drie netwerken tegelijkertijd starten en met de namen van die netwerken je boodschap overbrengen aan mensen die dat als pop-up ("er zijn open netwerken beschikbaar") op hun telefoon te zien krijgen. Je kunt zelfs een webpagina maken voor de mensen die besluiten om met je netwerk te verbinden. Wat ik er mooi aan vind, is dat het laat zien dat echt decentrale technologie nog steeds mogelijk is: apparaten kunnen peer-to-peer met elkaar verbinden.