Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

De politie gaat steeds meer hightech

De Economist schreef een heel mooi overzichtsartikel over hoe de politie opereert in onze digitaliserende wereld. Volgens het blad is de relatie tussen informatie en misdaad de laatste jaren drastisch veranderd. We genereren met zijn allen meer data dan ooit (om iemand te observeren hoef je als politie die person niet meer wekenlang te volgen, maar kun je ook gewoon wat sociale media accounts opvragen) en tegelijkertijd wordt de kloof tussen onze informatiepraktijken en de wetgeving steeds groter (de bescherming die onze fysieke post geniet is niet te vergelijken met onze virtuele post). De Economist is bang dat we te snel voorbij de zorgen stappen:

Police need oversight not because they are bad people but because maintaining the appropriate balance between liberty and security requires constant vigilance by engaged citizens.

We gaan ons hier met Bits of Freedom de komende jaren zeker op richten en dat begint inderdaad waarschijnlijk met het eisen van beter toezicht op wat de politie doet.

Gregory Barber laat in de Wired zien hoe hightech tools ervoor zorgen dat de Amerikaanse politie steeds meer op de precrime unit uit Minority Report begint te lijken, bijvoorbeeld: drones die zelfstandig schietpartijen onderzoeken, automatische tatoeageherkenningssoftware en een apparaat om te checken of een telefoon gebruikt werd vlak voor een auto-ongeluk.

Eindelijk ophef over Artikel 13

We proberen met Bits of Freedom al ruim een jaar aandacht te vragen voor de hele slechte plannen voor een uploadfilter in de nieuwe Europese auteursrechtenwetgeving: Artikel 13. Tot voor kort was de pers slecht te paaien, maar de afgelopen week zijn ze voor het eerst aangegaan. Dat komt door de belangrijke stemming over de wet in Brussel volgende week woensdag. De (Amerikaanse afdeling van de) grondleggers van het internet geven in een brief aan het Europese Parlement hun mening over de censuurmachine:

By requiring Internet platforms to perform automatic filtering all of the content that their users upload, Article 13 takes an unprecedented step towards the transformation of the Internet, from an open platform for sharing and innovation, into a tool for the automated surveillance and control of its users.

Je hebt nog aanstaande maandag en dinsdag om Europarlementariërs te bellen en ze uit te leggen dat dit niet de bedoeling kan zijn.

Apple dwingt appmakers om zich aan de wet te houden

Over het geheel genomen vind ik het heel zorgelijk dat we met onze mobiele telefoons nu de facto afhankelijk zijn van twee leveranciers voor het maken de besturingssystemen en de bijbehorende appstore-monopolies: iOS van Apple en Android van Google. Maar ik heb wel altijd één voordeel gezien van deze situatie. De monopolisten kunnen afdwingen dat app-ontwikkelaars zich aan de wet houden. Apple lijkt dat nu te gaan doen. Bloomberg beschrijft hoe Apple gaat verbieden om de contactgevens waar een app toegang tot kan krijgen in een database te stoppen en/of te verkopen of gebruiken voor andere doeleinden. Technisch is dit natuurlijk niet écht af te dwingen door Apple, maar ontwikkelaars waarvan het duidelijk is dat ze de regels overtreden kunnen worden verbannen uit de appstore. Pas wel even op: Bloomberg is één van de clubs met het zeer matige idee om automatisch video's af te spelen zodra hun pagina geladen is. ?

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Ons verzekeren tegen falende IoT-fabrikanten

Jonathan Zittrain schrijft in de New York Times over de zorgelijke staat van beveiliging rondom het Internet of Things: apparaten die gehackt kunnen worden zijn een gevaar voor de gebruikers (het voorbeeld van de Jeeps die op afstand te besturen waren zal ik niet snel vergeten) en soms lukt het hackers om grote groepen apparaten in één keer onderdeel te maken van een botnet. Zittrain heeft drie oplossingen in petto: fabrikanten zouden een verplichte verzekering moeten afnemen die garandeert dat de dienstverlening rondom hun producten overgenomen kan worden als ze failliet gaan, de apparaten moeten een offline stand krijgen en dan nog steeds gewoon werken (je kunt als apparaat best koffie maken zonder 'smart' te zijn) en hij pleit ervoor dat apparaten van verschillende merken met elkaar moeten kunnen communiceren. Dat laatste zou de diversiteit in het ecosysteem kunnen bevorderen en ons dus minder kwetsbaar maken voor de problemen die je altijd krijgt bij monoculturen.

Google doet aan 'damage control' voor haar imago

Twee weken geleden schreef ik over hoe Google haar kunstmatige intelligentie doorverkoopt aan het Amerikaanse leger en de kritiek die ze daar van hun eigen personeel (en de rest van de wereld) op kregen. Het zal dus niet geheel toevallig zijn dat de baas van Google vorige week hun ethische principes voor het gebruik van kunstmatige intelligentie heeft gepubliceerd. Peter Eckersley van de Electronic Frontier Foundation (EFF) is gematigd enthousiast over de principes. Hij had graag gezien dat Google zich zou committeren aan de Necessary and Proportionate Principles als het gaat over de inzet van kunstmatige intelligentie voor surveillance en hij vindt dat Google niet volgend zou moeten zijn als het gaat over hoe kunstmatige intelligentie zich verhoudt tot mensenrechten (dat is immers nog helemaal niet zo helder) maar juist proactief moet uitleggen hoe en waarom hun kunstmatige intelligentie voldoet aan deze fundamentele rechten.

Zelf ben ik wat minder enthousiast: ik vind het bijvoorbeeld absurd dat Google zou moeten en kunnen bepalen wat wordt gezien als "socially beneficial". Ze schrijven:

As we consider potential development and uses of AI technologies, we will take into account a broad range of social and economic factors, and will proceed where we believe that the overall likely benefits substantially exceed the foreseeable risks and downsides.

Deze statement getuigd van een vreemd utilitair perspectief op de wereld en is voor mij niet de manier waarop je beweegt richting een rechtvaardige wereld: je kunt de downside van de één niet wegstrepen tegen de grote benefits van een ander. Ook valt het me op dat dit de principes van Google zijn en niet van Alphabet, het moederbedrijf van Google. Alphabet kan dus nog steeds doen wat ze willen.

Moet je alles wel willen digitaliseren?

Deze wat oudere blogpost kwam ik afgelopen week pas voor het eerst tegen. tara robertson is ervan overtuigd dat bibliotheken niet zomaar alles moeten digitaliseren en online moeten zetten. Ze schrijft dat naar aanleiding van het digitaliseren van het magazine On Our Backs, een tijdschrift met lesbische porno dat van 1984 tot 2004 bestond. Ze maakt zich zorgen:

Consenting to a porn shoot that would be in a queer print magazine is a different thing to consenting to have your porn shoot be available online.

Het grootste gedeelte van dit tijdschrift kwam uit voordat het web bestond. Jezelf blootstellen voor een kleine community van lezers is natuurlijk wat anders dan dit doen voor de complete online wereldbevolking. Ik denk dat ze een terecht punt heeft. Het feit dat iets in de materiële wereld probleemloos publiek kan zijn, betekent niet automatisch dat dit in de virtuele wereld ook kan.

NSA posters uit de jaren '50 en '60

Grote bureaucratieën hebben de neiging om hun personeel via propagandaposters aan te spreken. Ik weet nog goed dat ik bij de multinational waar ik een tijd werkte op één en hetzelfde prikbord een poster zag van de afdeling Knowledge Management met de oproep om meer kennis te delen én een poster van de afdeling Information Security waarin we werden aangemaand om voorzichtig te zijn met het delen van kennis. Government Attic heeft met de Amerikaanse versie van een Wob-verzoek een grote hoeveelheid interne propagandaposters uit de archieven van de Amerikaanse NSA publiek weten te krijgen. Cory Doctorow heeft een aantal mooie online gezet, maar de hele PDF is ook te downloaden.