Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

De Amazon-versie van de kleuterklas

Voordat ik bij Bits of Freedom kwam werken was ik onderwijstechnoloog, een specialist in het inzetten van ICT voor het verbeteren en versnellen van leerprocessen. Eén van mijn favoriete journalisten op dit gebied is Audrey Watters met haar Hack Education blog. Ze is onafhankelijk, messcherp en maakt zich zorgen over de manier waarop Silicon Valley onderwijs ziet als markt waarbinnen je technologische oplossingen kunt wegzetten (daar heb ik me ook weleens zorgen over gemaakt). Lees bijvoorbeeld dit verhaal dat ze schreef over het nieuwe filantropische project van Jeff Bezos, de baas van Amazon. Bezos wil gaan investeren in Amerikaanse kleuterscholen, en gaat dat doen op basis van het belangrijkste principe van Amazon: het centraal stellen van de klant. Dus: “The child will be the customer”. Watters is vernietigend over de plannen:

The assurance that “the child will be the customer” underscores the belief – shared by many in and out of education reform and education technology – that education is simply a transaction: an individual’s decision-making in a “marketplace of ideas.” (There is no community, no public responsibility, no larger civic impulse for early childhood education here. It’s all about private schools offering private, individual benefits.)

Facebook, een nachtmerrie

Maartje Duin maakt prijswinnende radiodocumentaires. Voor de VPRO interviewde ze een voormalig content moderator van Facebook (die eerder anoniem geportretteerd werd in de Volkskrant). Ik vond het onthutsend om te horen hoe zijn werkomstandigheden waren in Berlijn, wat het zien van de traumatiserende beelden met hem deed, maar ook de mate waarin hij uiteindelijk besloot om gewoon zijn eigen morele kompas te volgen. De conclusie wat mij betreft is nogmaals dat het modereren van content op deze schaal gewoon niet gaat werken. Facebook(-achtige functionaliteit) moet dus kleiner.

Ik heb al vaker terugverwezen naar de opinie die ik eerder schreef over de manier waarop Facebook etnisch profileren mogelijk maakt voor adverteerders en waarom het een slecht idee is dat twee miljard mensen op deze manier in hokjes gestopt kunnen worden. Een voorbeeld van het probleem kwam weer eens afgelopen week: de Amerikaanse burgerrechtenorganisatie ACLU heeft een klacht ingediend omdat een aantal bedrijven, met hulp van de functionaliteit van Facebook, vacatures specifiek richt op mannen. Facebook als gereedschap voor seksediscriminatie dus.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

We hebben het niet gepubliceerd om transparant te zijn (huh?)

Nieuwsuur liet vorige week zondag zien dat Minister Ollongren een kritische rapport van de toezichthouder op de geheime diensten bewust had vertraagd zodat het pas na het sleepwetreferendum uit zou komen. Het bewijs: een e-mail van een ambtenaar waarin dat letterlijk stond. Het ministerie ging keihard de spin in: juist omdat ze zo transparant mogelijk wilden zijn (en niets wilden ‘witten’) hebben ze het rapport achter moeten houden. Yeah right.

Ik was niet de enige die het gevoel had dat Ollongren glashard loog voor de camera. Pieter Klein keek het drie keer terug en besloot vervolgens een boze column te schrijven over hoe vaak politici puur op basis van politieke opportuniteit kiezen wanneer er iets naar buiten wordt gebracht.

Software moet frictie inbouwen

Clive Thompson denkt op een hele toegankelijke en intelligente manier na over technologische trends. In deze column voor Wired beschrijft hij wat hij friction engineering noemt: het bewust moeilijker maken van het doen van bepaalde handelingen met software om zo mensen beter na te laten denken over wat ze aan het doen zijn. Zo zorgt de Icebox plugin ervoor dat je eerst 20 dagen moet wachten voordat je iets online kunt kopen. De buurtapp Nextdoor introduceerde extra stappen voor het melden van (potentiële) criminaliteit, wat ervoor zorgde dat er minder etnisch geprofileerd werd door gebruikers van de app.

Vier (Amerikaanse) boeken over privacy

Sue Halpern recenseert vier recente boeken over privacy in de New York Review of Books. Ze doorloopt in feite een korte ideeëngeschiedenis over het Amerikaanse perspectief op privacy (Brandeis en Warren komen natuurlijk langs). Ik vond het interessant om te leren dat het Amerikaanse recht op abortus vooral op privacy gebaseerd is (en dus vreemd genoeg niet op seksegelijkheid of het recht op zelfbeschikking). Privacy werd ook op andere manieren ingezet om bepaalde andere rechten te verdedigen. Dat leidde tot een breder bewustzijn over (en afkeer van) de manier waarop de overheid binnendringt in het persoonlijke leven van haar burgers. Boeken voor op mijn leeslijst dus.

Glorieuze nostalgie

Deze foto uit een oud lesboek deed me nostalgisch terugdenken aan mijn Psion 5MX waarmee ik nummers uit mijn adresboek kon bellen door het apparaat tegen de telefoon te houden (ik ben blijkbaar niet de enige met deze nostalgie). Zo'n epische pijp had ik natuurlijk niet…