Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Ons lot in de handen van data en snelle rekenmethodes

Sanne Blauw schreef voor De Correspondent een belangrijk stuk. Ze vertelt een verhaal dat de vaste lezers hier al wel kunnen dromen: algoritmes nemen de vooroordelen van makers over. Maar ze heeft wel een aantal hele mooie voorbeelden die ik nog niet eerder had gelezen. Zo schrijft ze over dat informatie heel vaak helemaal niet klopt. In 2009 werden er in Engeland door een foutje bijvoorbeeld 17.000 zwangere mannen geregistreerd. Of over hoe kredietverstrekkers modellen maken van mensen die een lening willen. Volgens zo'n model zijn mensen die bij de aanvraag geen hoofletters gebruiken minder geschikt voor het krijgen van een lening. Blauw schrijft daarover: “Statistici noemen het correlaties, anderen noemen het vooroordelen.”

Hieronder nog twee artikelen waarin de perverse effecten van het inzetten van correlaties voor doen van personalisatie scherper in beeld komen. Netflix personaliseert bijvoorbeeld de cover art van films om zo de kans te vergroten dat je de film wilt zien. Zwarte bijrollen staan dan opeens centraal in verder helemaal witte film. Een analyse van waarom dit problematisch is komt van Chris Gilliard. Hij laat zien hoe surveillance kapitalisten zoals Google en Facebook winst maken door discriminatie op basis van etnische achtergrond, klasse en gender identiteit zo frictieloos mogelijk te maken.

Steeds meer partijen verzamelen en analyseren op grote schaal gegevens over jou. Aan de hand van je profiel wordt je gedrag voorspeld en beïnvloed. Dat kan niet onbegrensd en onzichtbaar. Grip op profilering is daarom een belangrijk dossier voor ons.

Bevriend worden met de politie op Facebook

Kashmir Hill beschrijft hoe Terrance Everett jarenlang gevolgd werd door een undercover politieagent die hem had bevriend op Facebook. Toen er een foto op Everett's Facebookaccount verscheen van het pistool van zijn vriendin greep de politie in en werd hij gearresteerd. Hill heeft aan vijftig Amerikaanse politiecorpsen gevraagd of ze beleid hebben voor wanneer agenten zich wel en niet mogen voordoen als iemand anders op social media. Dat beleid bleek er eigenlijk nergens te zijn. En dat is bizar. Undercover politiewerk is online namelijk veel makkelijker dan in de fysieke wereld terwijl er voor de politie veel risico's bij komen kijken.

In Nederland zijn hier ook nog geen goede spelregels voor. Op dit moment loopt er een jarenlang traject om het wetboek van stafvordering te herzien. Daar horen spelregels over wat de politie wel en niet online mag doen in thuis. We willen hier met Bits of Freedom de komende jaren veel aandacht aan kunnen blijven geven. De waarborgen tegen mogelijke inbreuken op onze rechten moeten namelijk mee blijven groeien met de groeiende technische mogelijkheden van de politie.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Een brief aan de copyrightonderhandelaren

Cory Doctorow is duidelijk terug van zijn jarenlange activisme-sabbatical en gaat er namens de Electronic Frontier Foundation met gestrekt been in in de strijd tegen artikel 13 van de nieuwe Europese copyrightwetgeving (het uploadfilter). Hij wijst op het morele risico van foutieve copyrightclaims. En die claims zullen er zeker zijn omdat de bewijslast dat je echt het auteursrechten hebt te laag is en er eigenlijk geen consequenties zijn voor onterechte claims. Het gevolg: onnodige censuur.

Bits of Freedom is nu ook al een paar jaar aan het strijden tegen dit uploadfilter (zie ons dossier over communicatievrijheid) en we kunnen alle hulp daarbij gebruiken. Dit is namelijk het voorhoedegevecht van een strijd die we nog veel vaker zullen moeten gaan voeren de komende tijd: Onze vrijheid van communicatie staat onder meer ook via anti-terrorismewetgeving en de maatregelen tegen vermeende misinformatie onder druk.

Waar staan we vijf maanden na invoering van Europese wet gegevensbescherming?

Precies vijf maanden nadat de nieuwe Europese regels voor databescherming zijn ingegaan zijn er twee websites gelanceerd die direct met die wet te maken hebben. GDPR Today wordt gemaakt door een aantal organisaties binnen het Europese digitale rechtennetwerk (EDRi) en is de plek om up-to-date te blijven over hoe het ervoor staat met de GDPR (of zoals wij hem noemen: de AVG). Zo probeert de site bijvoorbeeld zoveel mogelijk cijfers te publiceren over de handhaving van de wet. Hoeveel klachten zijn er ingediend en zijn er al boetes uitgedeeld? Wij hebben de Nederlandse Autoriteit Persoonsgegevens gevraagd om de cijfers te publiceren, maar zij wil deze vooralsnog niet vrijgeven. Bits of Freedom levert trouwens de technische infrastructuur voor GDPR Today.

De andere site die werd gelanceerd is My Data Done Right. Nadat we hier maandenlang keihard aan hebben gewerkt ben ik echt verschrikkelijk trots op hoe makkelijk je hiermee je datarechten kunt opeisen als inwoner van de EU. Letterlijk met een paar klikken verstuur je data-inzageverzoeken naar bedrijven die jouw gegevens hebben. Probeer jij ook een verzoek in te dienen (en laat je me weten hoe het ging)?

Het internet gaat zijn 50ste jaar in!

Er is een reden dat we aanstaande maandag vragen of mensen ons werk financieel mogelijk willen maken. Maandag is het namelijk 29 oktober. En op 29 oktober 1969 werd het eerste bericht verstuurd via wat later het internet zou worden. Er gingen twee letters over de lijn: ‘L’ en ‘O’ (het begin van ‘login’), daarna werd de verbinding verbroken. Check deze video waarin Leonard Kleinrock—de professor die daar toen bij was—verteld over hoe het netwerk toen in elkaar zat. Kleinrock doet wel een klein beetje aan geschiedvervalsing: hij doet namelijk net alsof hij ‘lo, and behold’ ging typen. In de zijn van: kijk, hier is het internet!