Noord-Amerikaanse bedrijven beheren onze online communicatiekanalen en hebben besloten dat praten over seksualiteit niet oké is. Wie beschermt onze vrijheid van meningsuiting?

Praten over seks mag niet meer online...

Ergens in de afgelopen twee maandenHet is moeilijk te zeggen wanneer dit precies is gebeurd, maar dankzij de Wayback Machine weten we dat het na 4 oktober heeft plaatsgevonden. heeft Facebook aan haar lijstje “Aanstootgevende inhoud” stilletjes de categorie “Uitnodigen tot seksueel contact”Lees op Facebooks website de volledige tekst. toegevoegd. Zonder gebruikers daarvan op de hoogte te stellen. Op z'n zachtst gezegd opmerkelijk, want seks is voor veel mensen geen verwaarloosbaar onderdeel van het leven. Het bedrijf schrijft een grens te trekken “wanneer inhoud seksuele contacten tussen volwassenen faciliteert, aanmoedigt of coördineert.” Een greep uit wat er zoal niet mag.

“Inhoud waarin impliciet wordt uitgenodigd tot seksueel contact, wat kan worden omschreven als het noemen van een seksuele handeling en andere suggestieve elementen waaronder (maar niet uitsluitend):
- vage suggestieve uitspraken zoals 'zin in een gezellig avondje'
- seksueel taalgebruik [...]
- inhoud (zelfgemaakt, digitaal of bestaand) die mogelijk expliciete seksuele handelingen of een suggestief geplaatste persoon/suggestief geplaatste personen afbeeldt.

Inhoud waarin wordt gevraagd om andere handelingen door volwassenen of waarin deze worden aangeboden, zoals:
- commerciële pornografie
- partners die fetisjen of seksuele interesses delen”

...omdat ze daar in de VS van moeten blozen

Het is onduidelijk wat de aanleiding voor de verandering is. De meest voor de hand liggende verklaring is nieuwe wetgevingLees hier meer over op de website van de Amerikaanse digitale burgerrechtenorganisatie Electronic Frontier Foundation. die begin dit jaar van kracht werd in de Verenigde Staten. De "Fight Online Sex Trafficking Act" en de "Stop Enabling Sex Traffickers Act" (FOSTA/SESTA) maken bedrijven aansprakelijk voor sekswerkadvertenties die op hun platform worden gedeeld. Onder andere Craigslist haalde haar “Personals” offline en Reddit blokkeerde een aantal sekswerk-gerelateerde subreddits. Ook het nieuwe beleid van Facebook kun je lezen als een reactie op deze wetgeving. De brede formulering van wat niet mag is voorzorg: uit angst aansprakelijk te worden gesteld voor illegale content, censureert Facebook liever teveel dan te weinig.

Steeds vaker belemmeren platforms onze communicatie

Facebook pocht met de missie om mensen te verbinden, maar in de praktijk is het bedrijf steeds vaker een storende factor in onze communicatie. Dat zulke vaag geformuleerde regels in combinatie met handhaving door geautomatiseerde contentfiltersWe schreven eerder al veelvuldig over waarom filters geen oplossing zijn. zal leiden tot nog meer arbitraire censuur, laten we in deze blogpost even buiten discussie. Wat dit voorval vooral goed laat zien is dat de schaal waarop Facebook opereert, het bedrijf in de weg zit. En daarmee ons. Het is toch te bizar voor woorden dat nieuwe wetgeving in de VS betekent dat je in Nederland, op het grootste communicatieplatform in ons land, niet meer mag vragen of iemand zin heeft in seks? Of met anderen in contact kunt komen rondom bepaalde fetisjen of erotische fantasieën, of ervaringen kan uitwisselen over veilig vrijen?

Dit raakt elke Nederlander, maar in het bijzonder mensen die zich niet herkennen in het traditionele, heteronormatieve seksbeeld en op het internet een alternatief vinden. Daarnaast worden sekswerkers buitengewoon hard geraakt. Zij gebruiken online platforms om in contact te komen met klanten en om onderling tips en informatie uit te wisselen. Proud, de belangenorganisatie voor Nederlandse sekswerkers, sprak zich begin dit jaar uit tegen"Amerikaanse wetten bedreigen Nederlandse sekswerkers" de nieuwe wetgeving omdat het sekswerk (verder) zou marginaliseren. De verandering bij Facebook toont aan dat die angst niet ongegrond was.

Kan Nederland nog eigen koers varen?

In Nederland wordt elke dag gevochten voor het behoud van een samenleving waarin er openlijk gesproken kan worden over seksualiteit. Er wordt hard gewerkt om de rechten en bescherming van sekswerkers beter in de wet te verankeren. Het beleid van Facebook staat haaks op deze inzet. Het is onacceptabel dat wetgeving uit een ander land nu al kwetsbare groepen in onze samenleving verder onder druk zet. Wie beschermt onze verworven vrijheden?