Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

230 nieuwe emoji's!

Vorige week was het weer het jaarlijkse moment waarop het duidelijk wordt welke emoji's er dit jaar bij gaan komen (230 om precies te zijn). En dus was er veel interessants te lezen over emoji's de afgelopen tijd. Lilian Stolk schreef over welke emoji's allemaal als sekssynoniem gebruikt worden (en hoe die de contentmoderaten van Facebook om de tuin kunnen leiden). Ian Bogost laat zien hoe emoji's van abstracte pictogrammen (een simpele afbeelding waaraan je makkelijk meerdere betekenissen kunt uitdrukken) langzaam maar zeker doorontwikkelen naar steeds specifiekere plaatjes. En Jeremy Burge, de baas van Emojipedia, werd bij Triangulation geïnterviewd over het proces waarin emoji's ontstaan en wat de huidige emoji trends zijn. Misschien moet ik meer met emoji's doen dan erover lezen, want ik ben er nog steeds heel matig in.🤦‍♂️

De visieloze baas van Twitter

Voor mij zit er iets teveel testosteron in de podcast van Joe Rogan om er regelmatig naar te luisteren. Maar voor de aflevering met Jack Dorsey, de baas van Twitter, heb ik een uitzondering gemaakt. Als je het bewijs wil dat de leiders van de bedrijven die in Silicon de baas zijn puur door toeval zo succesvol zijn geworden (een duidelijk gevalletje survivor bias), dan moet je naar dit interview luisteren. Het is interessant om te horen hoe er nu binnen Twitter nagedacht wordt over hun rol in het publieke debat (Dorsey put zich uit in excuses) en hoe de moderatie op dit moment precies werkt (geautomatiseerde systemen die naar gedrag in plaats van naar inhoud kijken). Maar wat me vooral opviel is dat Dorsey eigenlijk ook geen idee heeft van hoe het nu verder moet. Nul komma nul visie. Daarnaast maakt Dorsey de denkfout die Google ook maakt: hij zegt letterlijk dat hij wil dat Twitter een net benefit voor de maatschappij is. Gratis advies van mij aan Jack: dat is nooit goed genoeg, er zijn bepaalde slechte bijeffecten van je product die je gewoon moet stoppen, ongeacht de positieve effecten van je product.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Wat als Google besluit om de boete niet te betalen?

Ben Longstaff doet een gedachte-experiment: Wat zou er gebeuren als de Franse privacytoezichthouder de maximale boete van 4% van de wereldwijde omzet aan Google uit zou delen, en als Google dan besluit om die boete niet te betalen? Hij stelt zich een berichtje voor op de Franse homepage van Google:

“Your government has breached our terms of service. Until you replace them we are unable to provide your country with service.”

Geen Gmail meer, geen Google Drive, geen Google Maps. En wat als Apple, Amazon, Microsoft en Facebook hetzelfde zouden doen? Dit is een absurd en hypothetisch voorbeeld. Maar er is eerder al wel een voorbeeld geweest waarin Uber haar klanten opjutte om in verzet te komen tegen strengere regels, zo gek is het dus nou ook weer niet. Ik vind in ieder geval dat het gedachte-experiment wel aantoont hoe verschrikkelijke veel macht deze bedrijven hebben. Zeker ten opzichte van de wat kleinere landen lijkt me.

Beste PR ever: we hebben nu iets zo goeds gemaakt, dat het te gevaarlijk is om uit te brengen

Blijkbaar zijn de woorden ‘kunstmatige intelligentie’ en ‘Elon Musk’ samen nog steeds niet genoeg om gegarandeerd media aandacht te krijgen. De mensen van OpenAI gingen daarom nog een stapje verder: “New AI fake text generator may be too dangerous to release, say creators”. Zo kan ik het ook: Bits of Freedom heeft nieuws over het wangedrag van de geheime diensten dat zo explosief is dat we het vanwege de nationale veiligheid niet kunnen delen. En we hebben sinds kort ook een lobbystrategie uitgevonden die het politieke proces zo kan beïnvloeden dat ik er hier nu verder niets over kan zeggen. Neem dit verhaal over ‘deep fakes’ dus vooral met een korreltje zout, maar lees het ook, want wat dit soort technologie nu al kan is wel fascinerend.

Hoe zorg je ervoor dat je website weinig energie verbruikt?

Het Low←Tech Magazine heeft een blogpost gepubliceerd waarin ze uitleggen hoe ze ervoor zorgen dat het bekijken van hun content zo weinig mogelijk energie gebruikt. Dat is nodig omdat de groei van datagebruik sneller gaat dan dat we efficiënter worden in het gebruik van energie. Het is een mooi overzichtje van hun ontwerpkeuzes om met name de site lichter te maken (en daarmee ook nog eens veel sneller): een statische website zonder database erachter, geditherde plaatjes, een standaard lettertype, geen logo, geen advertenties, geen tracking, geen cookies. Ik vond het een inspirerend verhaal en de site ziet er ook nog eens heel vet uit. Hopelijk werkt de link als je erop klikt, want de site is alleen online als er niet teveel donkere dagen zijn geweest in Barcelona.

Radicalisering via YouTube

De Correspondent en de Volkskrant deden op een heel interessante en slimme manier onderzoek naar de manier waarop mensen door het aanbevelingsalgoritme van YouTube bij steeds marginalere opvattingen terecht komen. Anders gezegd: hoe meer filmpjes je kijkt, hoe extremer de inhoud wordt.

"Privacy, geen privacy. Zo gaat dat tegenwoordig."

Deze video van Frans Bauer heeft écht mijn dag gemaakt afgelopen donderdag. Doe jezelf een plezier en bekijk hem ook.