Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Een sociaal netwerk voor je vrienden

Darius Kazemi is internet famous geworden vanwege zijn fantastische Twitterbots. Het afgelopen jaar had hij als Mozilla Open Web Fellow de tijd om te experimenteren met kleine gesloten online communities. Hij gebruikt daarvoor Mastodon (een gedecentraliseerde versie van Twitter) en heeft de software aangepast zodat het ook mogelijk is om een bericht alleen met je vrienden te delen. Heb je gefantaseerd hoe het zou zijn als je zonder algoritmische regulering gewoon met alleen je vrienden zou kunnen sociaal netwerken? Kazemi heeft het uitgeprobeerd in zijn Friend Camp. Hij heeft zijn lessen daarover op een heel mooi vormgegeven site opgeschreven. Ik kreeg er meteen zin van om dit ook te proberen, maar vraag me nog wel af hoe ik een lijn zou trekken om de community met wie ik in zo'n netwerk zou willen zitten. Volgens mij is de logische consequentie van deze aanpak dat je meerdere accounts op meerdere Mastodon servers gaat hebben.

Wat als nazi's de door jouw geschreven software gebruiken?

Onder het mom van vrijheid van meningsuiting biedt Gab een vrijplaats voor haatzaaiers. Om weerbaar te zijn tegen censuur en om de ontwikkelkosten te drukken heeft Gab recent het Mastodon project geforkt. Iedereen die zelft een Mastodon instance draait kan zelf bepalen welke andere Mastodon instances toegang kunnen krijgen tot de berichten van de gebruikers van die instance. Veel van die mensen hebben resoluut besloten om Gab te weren. Een aantal makers van clients om Mastodon te kunnen gebruiken (bijvoorbeeld vanaf je mobiel) hebben het onmogelijk gemaakt om hun app met Gab te gebruiken. Dit heeft tot interessante en fundamentele discussies geleid: Moeten appstores apps die Gab niet blokkeren nog wel toestaan? Is blokkeren wel een schaalbare oplossing als het altijd heel makkelijk is om een nieuwe instance in de lucht te gooien? En is het misschien slim om via de licentie voor vrije software te regelen dat de software niet gebruikt mag worden voor haatzaaien? Dat laatste lijkt Ben Werdmüller te suggereren. Volgens mij is dat geen goed idee.

Zelf ben ik trouwens tegenwoordig ook op Mastodon te vinden: @hans@mastodon.hdez.nl.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Hoe bescherm je je tegen de inside job?

In de afgelopen weken ben ik minstens twee voorbeelden tegengekomen waarbij medewerkers gevoelige gegevens naar buiten hebben gelekt. Google huurt duizenden mensen in om te luisteren naar zoekopdrachten die via de stem aan Google gegeven worden. Eén van die mensen liet aan het Vlaamse VRT horen hoe persoonlijk die audio-fragmenten soms kunnen zijn. En Daniël Verlaan demonstreerde bij RTL hoe persoonsgegevens uit het kentekenregister vrij makkelijk gekocht kunnen worden. Ik vind dat er nog onvoldoende wordt nagedacht over hoe je persoonsgegevens kunt beschermen tegen malafide mensen in je organisatie. Volgens mij is er bijvoorbeeld op veel meer plekken een vier-ogen principe nodig.

De PR-afdeling van Google wist het nieuwsbericht trouwens weer slim te spinnen: ze noemden dit een datalek (een medewerker heeft hun beleid geschonden), terwijl ik het eerder als een klokkenluider zou bestempelen. Ook geven ze aan dat ‘slechts’ 0,2% van de zoekopdrachten door mensen wordt teruggeluisterd (door de NOS braaf overgenomen als 1 op de 500). Zodra een bedrijf in percentages gaat praten moet je op je hoede zijn. Laten we helder zijn: dit gaat om miljoenen stukjes audio.

Trots op het Rijksmuseum

Douglas McCarthy heeft bij verschillende internationale musea de grote golf van Hokusai geprobeerd te downloaden.

Het stoort mij altijd als musea besluiten om de hoge resolutie foto's van de werken in hun collectie onder een beperkende licentie uit te brengen. McCarthy laat zien hoe idioot dat beleid is voor een prent als deze. Er zijn immers genoeg musea waar je de print zonder enige restricties kunt downloaden. Het Rijksmuseum blijkt één van de musea te zijn waar ze een hele vrije licentie gebruiken. Ik vind het wel jammer dat ik een account moet aanmaken voordat ik dat kan doen. Waarom is dat eigenlijk zo?

Je mag geen piemels tekenen

Sinds 2016 heeft Google een spelletje gemaakt waarin je zo snel mogelijk tekeningen moet maken die dan door hun machine intelligence herkent moeten worden. Google heeft daarmee heel veel doedels verzameld en die vrijgegeven. De Amerikaanse preutsheid kwam weer tevoorschijn in het feit dat er nooit piemels zijn herkend. Het Nederlandse Studio Moniker heeft dat in opdracht van Mozilla gefixt: