#Artikel13 is een gegeven. Maar hoe Nederland die regels over het Auteursrecht uitlegt, is dat niet. Inmiddels is er een concept van een wetsvoorstel, en dat is helaas erg teleurstellend. Het kabinet moet echt veel harder haar best doen om de belangen van de internetgebruiker te beschermen.

Wat was dat ook al weer, #artikel13?

Artikel 13In de definitieve versie van de richtlijn is artikel 13 overigens omgenummerd naar artikel 17. is een berucht artikel in de nieuwe Auteursrechtrichtlijn waarin platformen verantwoordelijk worden gemaakt voor de inhoud die gebruikers er plaatsen. Een Europese wet die niet oplost wat de Europese Commissie als een probleem zag, maar in tussentijd wel de vrijheid van de internetgebruiker enorm beperkt. Het gaat ervoor zorgen dat commerciële bedrijven, zoals Google en Soundcloud, elke upload van je scannen en keurenEr bestaan zat voorbeelden van falende filters. En dat diezelfde bedrijven, om aansprakelijkheid te ontlopen, waarschijnlijk op voorhand al heel veel uploads zullen weigeren.

Nederland vond Europese regels schadelijk

De Nederlandse regering was in het Europese debat glashelderNiet alleen Nederland was kritisch: bijna niemand wil #artikel13: deze regels doen meer kwaad dan goed. In 2017 stelde Nederland kritische vragen aan de juristen van de Europese Commissie over de juridische houdbaarheid van het voorstel voor de richtlijn. Veel later in het proces stemde Nederland tegen de tekst die als basis moest dienen voor de inzet van de lidstaten in de onderhandelingen met de Commissie en het Parlement. Weer later stelde de permanente vertegenwoordiging van ons land in Europa dat in het aangenomen voorstel “geen evenwicht wordt gevonden tussen de bescherming van rechthebbenden en de belangen van individuele burgers.”

Van Europese naar Nederlandse regels

Omdat het om een zogenaamde richtlijn gaat, moet alle lidstaten de regels overnemen in nationale wetgeving. Nu die Europese wet niet zo gemakkelijk ongedaan gemaakt kan worden, is dat vertalen dé plek om de schade zoveel mogelijk te beperken. Anders gezegd: met een minimale omzetting worden de rechten van de internetgebruiker maximaal beschermd. Je zou zeggen, als Nederland zo kritisch was op de richtlijn, dan zal ze ook haar stikkende best doen om de schade van die Europese regels in de vertaling naar nationale wetgeving, zoveel mogelijk proberen te beperken. Maar helaas...

Geen zin of te warm

Twee maanden geleden publiceerdeDe officiele informatie: "Implementatiewetsvoorstel Richtlijn auteursrecht in de digitale eengemaakte markt" het Ministerie van Justitie en Veiligheid een concept van het wetsvoorstel voor die omzetting. Dat voorstel is teleurstellend, alsof de ambtenaren geen zin hadden. Of misschien was het ook te warm. In ieder geval ontbreekt het aan de ambitie om de belangen van de gebruiker zoveel mogelijk te beschermen. Voor de belangen van de individuele burgerBeschermt #artikel13 gebruikers tegen onterechte content-blokkades?, waar de regering eerst over sprak, heeft het kabinet geen oog. Ze beperkt de uitleg van terminologie niet als het wel zou kunnen en dwingt ook niet af dat de waarborgen waarin wordt voorzien, goed worden uitgelegd.

Ambitieuzer voorstel hard nodig

Bits of Freedom dringt er sterk op aan bij het kabinet om met een ambitieuzer wetsvoorstel te komen. Een omzetting waarin de schade van de richtlijn zo veel mogelijk beperkt wordt en de rechten van de gebruiker van het internet maximaal worden beschermd. Omdat dat bijzonder complexe juridische materie is, adviseren we ook om voorafgaand aan het schrijven van het wetsvoorstel onderzoek te doen naar de ruimte die een lidstaat heeft om de schade van de richtlijn te beperken. Dit onderzoek zou uitgevoerd kunnen worden door academici met expertise op het gebied van auteursrecht.

Nederland moet beter zijn best doen

Kortom, Nederland moet beter zijn best doen. Dat de richtlijn is aangenomen maakt niet dat de strijd verloren is. Ook hier geldt: arbeid verwarmt, luiheid verarmt.