Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

Instagram en de tepel

Dat verhaal kennen we nou wel: de preutse Amerikaanse moraal zorgt ervoor dat – ook hier in Nederland – vrouwentepels gecensureerd worden op Instagram, terwijl mannentepels vrij spel krijgen. Maar Fleur Mulder en Bas Nordkamp bekijken dit probleem vanuit een nieuwe invalshoek: ze laten allebei zien dat er geen binaire grens is tussen vrouwelijke en mannelijke tepels. Nordkamp slikt oestrogeen en krijgt daardoor langzaam maar zeker grotere borsten. Vanaf welk moment vindt Instagram die borsten te vrouwelijk om nog op het platform te mogen blijven staan? Mulder maakt foto's van mannen en vrouwen en verwisselt hun bovenlichamen. Je krijgt dan bijvoorbeeld het bovenlijf van een vrouw met het hoofd van een man. Ze is benieuwd naar hoe Instagram hierop gaat reageren. Ik ook.

Je onveilig voelen door surveillance

We staan er niet vaak genoeg bij stil, maar mensen die voor de val van de muur in Oost-Duitsland woonden, hebben in een full on surveillancestaat geleefd. Het Parool interviewde drie Amsterdammers die in de DDR opgroeiden. Ursula van Vlerken-Rothenburger aan het woord:

In mijn achterhoofd is de Stasi soms nog aanwezig. Ik krijg een ongemakkelijk gevoel als ik camera’s zie hangen aan gebouwen en woningen. Hier in Purmerend is een project begonnen dat ‘Ogen en Oren’ heet. Horch und guck, zo heette de Stasi in de volksmond. Deze ontwikkeling geeft mij totaal geen veilig gevoel, eerder een gevoel van gecontroleerd te worden.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Twitter en de kwaliteit van ons politieke discours

Nesrine Malik legt wat mij betreft de vinger op de zere plek wanneer ze schrijft dat bij sociale media in het algemeen, en bij Twitter in het bijzonder, het onderscheid tussen onze interne stem en onze publieke stem vervaagt. Ze stoort zich aan de manier waarop politici elkaar vliegen proberen af te vangen op het platform. Malik schrijft:

There is something to the view that there should be some distance between the fray and those who advocate for us in government. And the elephant in the timeline is that social media feeds on narcissism and the addiction to the flattering of that narcissism.

Ik stem volgende keer dus op een vrouwelijke politicus die niet op Twitter zit.

“Facebook has a black people problem”

Een schrijnende anonieme open brief van zwarte Facebookmedewerkers over de manier waarop ze door hun collega's behandeld worden alsof ze niet thuis horen binnen het bedrijf, leidde mij naar deze wat oudere post van oud-medewerker Mark Luckie. Volgens hem is Facebooks behandeling van zwarte mensen op hun platform een reflectie van hoe zwarte medewerkers binnen het bedrijf gemarginaliseerd worden. Het is een post die op meerdere manieren tot nadenken aanzet. Bijvoorbeeld over de manier waarop de focus op datagestuurde beslissingen de ongelijkheid vergroot:

Facebook is a company built on data. When determining where to allocate resources, ranking data such as followers, greatest number of likes and shares, or yearly revenue are employed to scale features and products. The problem with this approach is Facebook teams are effectively giving more resources to the people who already have them. In doing so, Facebook is increasing the disparity of access between legacy individuals/brands and minority communities.

Hoe je wel de competitie met Google aan kunt gaan

Dit is weer eens een superleerzame analyse van Ben Thompson. Ditmaal over hoe Google steeds meer marge weet weg te kapen van Online Travel Agents zoals Expedia en TripAdvisor, terwijl Booking daar veel minder last van lijkt te hebben. De eerste twee krijgen het merendeel van hun omzet via Google. Die zit daarmee in de positie van een gatekeeper. Booking daarentegen heeft een directe relatie met hun gebruikers omdat ze proberen de ervaring van het boeken écht zo makkelijk mogelijk te maken. Als je geen tijd hebt om het hele artikel te lezen, kijk dan wel even naar Thompsons schermafdruk halverwege, waarin hij laat zien dat als je op ‘san francisco hotels’ Googelt, je eerst drie schermen aan advertenties ziet en daarna pas bij de echte zoekresultaten aankomt.

Zo ziet een cashloze samenleving er uit

De Wall Street Journal publiceerde in samenwerking met Naomi Wu een videorapportage over de manier waarop cash volledig verdwenen lijkt te zijn in China. Iedereen betaalt via hun telefoon met de apps AliPay en WeChat, meestal door een QR-code te (laten) scannen. Dit gaat inmiddels zo ver dat het voor toeristen steeds moeilijker begint te worden om ergens iets te kopen. Ik ben bang dat China in dit opzicht ons voorland is. Maar bij ons zal het wel GooglePay en FacebookPay worden die volledig dominant al ons betaalgedrag in kaart kunnen gaan brengen.

Schilderen met CSS

Dit schilderij is door Diana Smith gemaakt met pure CSS. Iedereen die ooit weleens een website heeft gemaakt weet hoe absurd dat is.

Handhavers worden uitgerust met een bomvest

Zelf vraag ik me al een tijdje af waarom we het idee lijken te hebben dat we zonder handhavers ons niet meer tot elkaar kunnen verhouden. En waarom we denken dat we agressie tegen handhavers kunnen verminderen door het aantal handhavers te vergroten (mijn tip zou denk ik zijn om minder handhavers op straat te zetten als je de hoeveelheid agressie naar handhavers wilt verkleinen). Dat is dan ook waarom ik dit filmpje van LuckyTV stiekem heel erg grappig vond.