Dit zijn de interessante, ontroerende, zorgwekkende en/of hilarische linkjes over internetvrijheid die ik deze week graag met je deel.

De vrouw en stofzuiger

Ons bestuurslid Marjolein Lanzing promoveerde deze week aan de TU Eindhoven met haar proefschrift The Transparent Self, over privacy, autonomie en sociale relaties in tijden van self-tracking. Ter gelegenheid van haar promotie wijs ik graag op het geniale essay dat ze twee jaar geleden schreef over hoe ze als docent probeert ethiek over te brengen aan ontwerp-studenten op de technische universiteit. Ze laat daarin zien hoe ver we nog te gaan hebben voordat de gemiddelde techniekstudent verstandig na kan denken over data, macht en verantwoordelijkheid. Maar ze is tegelijkertijd ook hoopvol en denkt dat we technologische ontwikkelingen nog steeds zelf in de hand hebben.

Waar zijn de persoonlijke websites gebleven?

Laura Kalbag is verbolgen over het feit dat persoonlijke (en gepersonaliseerde) websites verdwenen lijken te zijn. In plaats daarvan plaatsen we onze persoonlijke content op de websites van anderen (meestal grote commerciële bedrijven). Daarmee schaden we vaak de rechten van anderen. We uploaden bijvoorbeeld foto's van onze familie en vrienden op platformen die er vervolgens gezichtsherkenning overheen gooien. Kalbag pleit er daarom voor om – als je die capaciteiten hebt – zelf weer sites te maken:

One small way to get our independence and agency back from exploitative platforms is to build personal websites to share on instead. Of course, it’s a tiny tiny step. But it’s a step to taking back control, and building a web that neither relies upon, nor feeds, the harms of Big Tech.

De voorbeelden van persoonlijke websites die ze vervolgens deelt hebben mij geïnspireerd om toch maar eens te kijken of ik mijn blog niet weer eens onder handen moet nemen. Mijn favoriete voorbeeld van Kalbag is denk ik deze site van Susan Lin:

En vergeet ook niet even te spelen met de site van Bruno Simon.

Deze links elke week in je mailbox?

Geef hier je e-mailadres op om deze lees-, luister en kijktips elk weekend in je inbox te ontvangen.

Signal: Wie zit er in welke chatgroep?

De chat-app Signal wil zo min mogelijk van jou weten, maar wil tegelijkertijd een zo volwaardig mogelijk alternatief zijn voor bijvoorbeeld WhatsApp. Dat is technisch een hele lastige uitdaging. Hoe kun je als chat-app bijvoorbeeld bijhouden wie in welke groep zit, zonder te weten wie in welke groep zit? Hoewel ik het nooit 100% begrijp (KVAC schemes gaan net boven mijn pet), vind ik het fascinerend om te lezen hoe je cryptografie kunt gebruiken om dit soort lastige problemen op te lossen. De makers van Signal doen in deze post hun best om het allemaal zo goed mogelijk uit te leggen.

Professor Dijkgraaf spreekt: de volgende crisis heet privacy

Het is voor mij altijd fascinerend hoeveel mensen er opeens wel luisteren als een beroemde wetenschapper opeens iets zegt. Robbert Dijkgraaf denkt dat onze kinderen in de toekomst aan ons gaan vragen hoe we zó dom en naïef konden zijn als het gaat over (genetische) data en onze privacy:

Het schenden van privacy is voor sommige industrietakken geen onbedoeld neveneffect, maar het primaire businessmodel. Net zoals eerder de verslaving aan koolwaterstoffen of nicotine. De ongewenste effecten zijn hier onder meer de schaamteloze manipulatie van meningen, de inherente discriminatie van bevolkingsgroepen en de bevestiging van negatieve stereotypes. En net zoals de uitstoot van CO2 vooral volgende generaties belast, zo zullen ook onze nakomelingen moeten leven met de gevolgen van ons huidige slordige gedrag met persoonlijke gegevens.

(Als je dan toch al op de NRC bent, lees dan ook even deze fantastische column waarin Maxim Februari uitlegt hoe sekswerkers onveiliger worden gemaakt door allerlei registratieverplichtingen).

Data Deletion Week

De ouders van kinderen in het Amerikaanse Maryland (niet geheel toevallig ook de plek waar veel Amerikaanse spionnen wonen) eisen bij de scholen waar die kinderen op zitten dat alle data over hun kinderen jaarlijks gewist worden: “My goal is to have my son have the smallest [data] footprint to give him the largest opportunity,” zegt één van de ouders in dit artikel in de Guardian. Dat artikel staat verder vol met absurde voorbeelden van hoe kinderen in de Google-scholen van tegenwoordig getrackt worden. Een kind van acht zoekt naar het nummer Fuck You van CeeLo Green, en de ouders worden meteen gebeld. Het lijkt mij (net als Natali Helberger) heel verstandig is als we in Nederland ook Data Deletion Week gaan afdwingen bij onze scholen.