Al maanden uiten we kritiek op de ondoordachte wijze waarop technische maatregelen worden aangedragen als wondermiddelen. Vanuit steeds meer hoeken klinkt dezelfde verontwaardiging. Na de Autoriteit Persoonsgegevens en de Raad van State, halen nu ook Tweede Kamerleden verhaal bij het Ministerie van Economische Zaken en Klimaat.

Technologische wonderen bestaan niet

Terwijl de regering technologisch wondermiddel na technologisch wondermiddelHerrineren we ons de corona-app nog? uit de hoge hoed tovert, wordt de vraag of die technologische maatregelen de grote beloften wel waar kunnen maken steeds luider gesteld. Eerder schreven wijLees hier wat we schreven over het wetsvoorstel over het wetsvoorstel waarmee telecomproviders verplicht worden verkeers- en locatiegegevens te verstrekken. De gedachte is dat met informatie over waar mensen zijn en waar ze vandaan komen iets gezegd zou kunnen worden over mogelijke risico’s van het 'oplieren' van het virus. Wij hadden daar onze bedenkingen bij en we blijken niet de enigen die technologische wonderen wantrouwen.

Error

Het wetsvoorstel is inmiddels onder de loep genomen door de Autoriteit Persoonsgegevens, de Raad van State en de Tweede Kamer. Maar liefst negen van de vijftien partijen in de Tweede Kamer hebben kritische vragenHier lees je de vragen van Tweede Kamerleden gesteld over het wetsvoorstel. Waarbij de hamvraag is: waar hebben we deze maatregel eigenlijk voor nodig? Hoe gaat deze data bijdragen aan het tegengaan van verspreiding van het virus? En hoe zou dat dan precies werken? Daar lijkt nog niet goed over nagedacht. Want als we willen weten waar te veel drukte is om daarop te anticiperen, zijn we met deze data, die altijd vertraagd wordt aangeleverd, eigenlijk te laat. Als we kwetsbare groepen (zoals ouderen) willen beschermen, krijgen we met deze data geen goed beeld want ouderen hebben minder vaak een telefoon. De Tweede Kamerleden vragen zich terecht af of deze plannen nog uit te leggen zijn. Stuit het ministerie in haar denkproces zelf ook niet op de nodige errors, vragen wij ons inmiddels af.

Er is met de pet naar gegooid

Wat wel helder is, is dat deze wetswijziging een behoorlijke inbreuk maakt op onze grondrechten. Omdat grondrechten niet absoluut zijn, kan een inbreuk in sommige gevallen gerechtvaardigd zijn. Om dat te beoordelen Wij wezen de Tweede Kamer hierop in een brief moet altijd gekeken worden welke belangen er spelen, hoe die geraakt worden en of dat in redelijke verhouding staat tot het doel. Met andere woorden: Voor welk probleem is de maatregel een oplossing? Is het probleem zo prangend dat het de inbreuk waard is? En zijn er geen alternatieven te bedenken die minder inbreuk maken? In dit wetsvoorstelHet wetsvoorstel, voor de liefhebber is volkomen voorbij gegaan aan die afweging. Ook wordt amper ingegaan op alternatieven. Met deze slordige en vluchtige manier van werken, wordt er met de pet naar gegooid en dat kan niet, vinden niet alleen wij, maar ook veel partijen in de Tweede Kamer.

Stop met dagdromen

Wij ergeren ons sinds de eerste aankondiging van de crisismaatregelen aan het gemak waarop er over onze rechten en vrijheden heen wordt gewalst. Maar ook Tweede Kamerleden spreken hun ongenoegen uit over de trend waarbij koste wat kost naar technologische maatregelen wordt gegrepen. De ijdele hoop dat dit bijdraagt aan een oplossing, zonder fatsoenlijk na te denken over een probleemstelling, draagt vooral bij aan nog grotere problemen voor onze rechtsstaat. Daarom roepen we, net als Tweede Kamerleden, de Raad van State en de Autoriteit Persoonsgegevens, op dat het ministerie van Economische Zaken en Klimaat nou eens stopt met hun dagdromerij. In plaats daarvan vragen wij nu een realistische onderbouwing van de noodzaak van de wetswijziging of om gewoon toe te geven dat dit geen goed idee is.