We waren te gast in de Tweede Kamer, bij een zogeheten Rondetafel om –samen met wetenschappers, inlichtingendienstmedewerkers en oud-toezichthouders– Kamerleden te informeren over het zorgwekkende nieuwe wetsvoorstel van dit kabinet voor de geheime diensten.

Van te voren brachten we de Kamer schriftelijk op de hoogte van ons standpunt. In die inbreng spraken we onze zorgen uit over het warrige wetgevingsproces, de uitbreiding van bevoegdheden waarmee de geheime dienten toegang krijgen tot massale hoeveelheden gegevens van burgers, de afbraak van het toezicht vooraf en het stelselmatig negeren van de stem en schaden van het vertrouwen van de burger. Die heeft zich immers in 2018 al uitgesproken tegen het sleepnet, en krijgt nu alweer een wet voor de kiezen die zelfs de toen gedane tegemoetkomingen terugneemt en nog een stapje verder gaat.

Vervolgens lichtten we in de Tweede Kamer onze positie toe en gingen over het voorstel in gesprek. Daar braken we opnieuw een lans voor het belang van sterk toezicht. We drukten Kamerleden op het hart zich hard te maken voor meer informatie over hoe grootschalig de gegevensverzameling door de geheime diensten nou echt is en gaat zijn. Omdat de toezichthouder niet mocht spreken en deze informatie in haar jaarverslag moest zwartlakken moeten Kamerleden hier zelf actiever achteraan. Tot slot vroegen we aandacht voor het belang van het luisteren naar kritische stemmen omdat die voorzien waar het in de toekomst mis kan. Vooral bij uitvoeringsinstanties in het veiligheidsdomein. Want daar hebben we gezien dat die altijd de grenzen van de wet zullen opzoeken, en er ook nog wel eens overheen gaan. Om dat voor te zijn hebben we heldere grenzen nodig en toezicht met tanden.