De geheime diensten maken eigenlijk nooit documenten op verzoek openbaar als die documenten betrekking hebben op informatie uit de laatste jaren. De informatie wordt ongezien als staatsgeheim gemarkeerd. Flauwekul, zegt ook de toezichthouder op de geheime diensten. Geaggregeerde cijfers over het aantal taps van de geheime diensten schaden de staatsveiligheid helemaal niet en kunnen gewoon openbaar worden gemaakt.

Dessens schrijft in zijn laatste rapport op pagina 133:

Naar aanleiding van een aangenomen motie in de Tweede Kamer is het totale aantal ingezette taps (artikel 25 Wiv 2002) in 2009 openbaar gemaakt. Deze informatie werd tot dat moment door de AIVD als staatsgeheime informatie aangemerkt. In navolging van het openbaar worden van deze informatie heeft de AIVD een inzageverzoek ontvangen waarin werd gevraagd om inzage in de tapstatistieken van meerdere jaren.

Dat verzoek was van mijn hand en had betrekking op de jaren 2002 tot en met 2008. De toenmalige minister van Binnenlandse Zaken weigerde dat natuurlijk (pdf):

Ik stel mij op het standpunt dat het openbaar maken van tapstatistieken over de jaren 2002 tot en met 2008, dan wel van enig enkel ander jaar, zicht geeft op de modus operandi van de AIVD. Als van verscheidene jaren het cijfermateriaal van de tapstatistieken openbaar wordt gemaakt, geeft de vergelijking van deze gegevens die dan kan plaatsvinden prijs over welke capaciteiten de AIVD de afgelopen jaren heeft beschikt met betrekking tot het inzetten van taps.

Dessens is daar nu heel duidelijk over:

De Minister heeft dit soort verzoeken sindsdien geweigerd met als argument dat meerjaarlijkse gegevens teveel inzicht zouden geven in de werkwijze van de diensten. De CTIVD heeft onlangs geconstateerd dat ‘van een aanmerkelijke kans op schade aan de nationale veiligheid’ geen sprake is als er een meerjaarlijks overzicht van de tapstatistieken van de AIVD beschikbaar zou zijn.

Dessens verwijst daarbij naar een rapport van de toezichthouder CTIVD (pdf) uit 2012. Daarin staat:

De Commissie is van oordeel dat een meerjaarlijks overzicht van de tapstatistieken niet als staatsgeheime informatie kan worden aangemerkt. Aangezien enkel inzage werd gevraagd in de totale hoeveelheid taps zal het voor een derde niet inzichtelijk zijn door welke factoren deze hoeveelheid wordt beïnvloed of op welke wijze het totale aantal taps is belegd binnen de AIVD. Indien het aantal taps in een bepaald jaar hoger is dan het jaar daarvoor kan dit velerlei oorzaken hebben, waarover een buitenstaander weliswaar vermoedens kan hebben maar waarover hij geen duidelijkheid kan verkrijgen. […] Van een aanmerkelijke kans op schade aan de nationale veiligheid is hier dus geen sprake.

En ja, natuurlijk heb ik nu een nieuw verzoek gedaan.

Via Matthijs Koot. Kudos!