CPDP is dé Europese conferentie waar iedereen die ook maar iets te zeggen heeft op het gebied van de bescherming van privacy in een digitale wereld bij elkaar komt. Het congres wordt vooral bevolkt door academici en juristen. Hoewel sommige slides meer tekst bevatten dan het gemiddelde boek, zijn de presentaties en de gesprekken eromheen interessant en inspirerend. Voor iedereen die er niet bij kon zijn geven we je een beeld van de conferentie,

De bewaarplicht en internetfilters

Zelf vertelden we over de manier waarop de Nederlandse overheid door de jaren heen de noodzaak van de Wet bewaarplicht heeft onderbouwd. De korte versie van dat verhaal: “niet”. Sterker nog, de Nederlandse overheid heeft niet eens vooraf onderzocht heeft of die hele bewaarplicht wel nodig was. Dat is ook belangrijk in de Europese context, omdat het gerucht gaat dat de Europese Commissie misschien een nieuwe Europese bewaarplicht wil introduceren.

Ook andere onderwerpen waar wij ons op richten passeren de revue. In andere landen blokkeren internetproviders ‘vrijwillig’ de toegang tot bepaalde informatie op het internet. Dat soort filters worden vrijwel altijd geïntroduceerd in de strijd tegen seksueel misbruik van kinderen.Later wordt het filter uitgebreid voor de staatsveiligheid, tegen auteursrechtinbreuken of gewoon omdat foto’s smakeloos zijn. Gelukkig is dat in Nederland (op dit moment) een gepasseerd station: onze overheid kiest ervoor om afbeeldingen van seksueel misbruik van kinderen te verwijderen, in plaats van te verstoppen.

Gezichtsherkenning

Ook onderwerpen die voor Bits of Freedom niet direct relevant zijn, krijgen ruime aandacht. Zo blijken de algoritmen die gebruikt worden voor het automatisch analyseren van camerabeelden helemaal niet zo goed als verkooppraatjes ons doen denken. Gezichtsherkenning werkt goed op foto’s van die we op Facebook posten, maar beelden van beveiligingscamera’s zijn meestal van te slechte kwaliteit. Academici stellen dat die algoritmen eigenlijk alleen maar werken als ze ingezet worden in een “ideale wereld”.

En dan dringt de vraag op: gaan we straks de algoritmen aanpassen aan de wereld, of passen we de wereld aan aan de algoritmen? Dat is een vraag die in de toekomst alleen maar relevanter gaat worden. In een wereld waarin alles aan alles is geknoopt en via het internet bereikbaar is, gaan we immers alleen maar vaker geautomatiseerd beslissingen nemen.