Er is nog steeds geen oplossing gevonden in het netneutraliteitsdebat in Europa. Tegen een meerderheid van het Europees Parlement, onze eigen minister Kamp, civil society, de Europese jongerenpolitiek en startups in Europa staan nog steeds een aantal behoudende lidstaten (en hun nationale telecommunicatiemonopolies) en een enkel conservatief dwaallicht in het Europees Parlement. Mogelijkerwijs valt één dezer dagen de beslissing.

De impasse duurt voort

We horen je al denken. Is het nou nog steeds tien voor twaalf? Helaas wel. Europese wetgeving is vaak een proces van extreem lange adem, met series belangrijke beslismomenten. Dat maakt het werk voor NGO’s en de betrokkenheid van ‘gewone burgers’ bij het proces ook vrij lastig. Het maakt het ook moeilijk voor de media. Er gebeurt veel achter gesloten deuren en omdat het lang duurt kan het geen nieuws blijven natuurlijk. Daarom is het ook zo tof en belangrijk dat jullie al een aantal keer massaal boze of verontruste mails, faxen en tweets hebben gestuurd naar Europarlementariërs om ze te steunen in hun strijd voor netneutraliteit.

Kudos voor Kamp

De parlementariërs kunnen die aansporing goed gebruiken omdat ze te maken hebben met een uiterst stugge groep regeringsvertegenwoordigers, zoals wij al eerder hebben geblogd. Hoewel een meerderheid van het Europees Parlement voor strikte netneutraliteit is, geldt voor de Raad (dus vertegenwoordigers van de regeringen) het omgekeerde. Zij hebben daarom een positie aangenomen die slecht zou zijn voor netneutraliteit. Nederland stemde gelukkig tegen die positie.

Sterker nog, wij willen graag kudos aan minister Kamp geven voor zijn inzet. Zoals hij ook aangeeft in zijn kamerbrief heeft hij zich namens Nederland herhaaldelijk sterk gemaakt voor de strikte netneutraliteit waar we in Nederland zo trots op zijn. Dus onder andere met een verbod op negatieve en positieve prijsdiscriminatie, vóór duidelijk onderscheid tussen het internet en gespecialiseerde diensten (die bij hoge uitzondering toegestaan mogen zijn) en met een duidelijke definitie van netneutraliteit opgenomen in de tekst. Het is ook bijzonder sterk dat hij zich vandaag nog eens gaat hard maken hiervoor in Europa.

Iedereen probeert druk te zetten

Kamp is niet de enige. Ook de Europese jongeren riepen deze week nogmaals op tot strikte netneutraliteit (91 politieke jongerenorganisaties uit 31 Europese landen) alsook de groep Europese start-ups.

De Europese Commissie bemoeit zich er ook mee. Twee weken geleden introduceerden zij ook een soort compromistekst.  Die tekst leek vooral op wat de Raad wil en getuigde van weinig respect richting de wensen van het Parlement. Wij stelden samen met EDRi en andere Europese burgerrechtenorganisaties een serie amendementen op om het Parlement te helpen.

En nu?

Het Parlement en de ministers zijn nu nog in overleg over een mogelijke nieuwe compromistekst. Vandaag vergaderen de ministers over een in te nemen standpunt. Ondertussen bereid het Europees Parlement een compromis voor. Het is te hopen dat de Raad nu meer tegemoet komt richting het Parlement, en dat het Parlement netneutraliteit niet laat vallen in ruil voor bijvoorbeeld gunstigere bepalingen op het gebied van roaming, wat deze verordening ook regelt. De Raad geeft al aan die ruil voor te staan. Het is niet duidelijk wanneer men tot een akkoord komt. Zo zijn er volgende week nog vergaderingen van het Parlement en vergaderingen van de vertegenwoordigers van lidstaten. Het zou deze week klaar kunnen zijn, maar het zou ook over de zomer heen getild kunnen worden. Dan blijft het dus even tien voor twaalf.

Intussen zijn vandaag in de Verenigde Staten de nieuwe netneutraliteitsregels van kracht geworden. Die lijken een stuk helderder dan wat uit Europa gaat komen.

Wat kan jij doen?

Nederland doet het dus best goed. Los van de inzet van Kamp, hebben vrijwel de meeste Nederlandse Europarlementariers expliciet aangegeven zich in te zetten voor strikte netneutraliteit. Het is niet alleen belangrijk dat ze hun partijgenoten uit andere landen overtuigen dat te doen, maar ook dat de leden in de relevante commissies bij hun posities blijven. Op de actiesite save the internet kan er nog steeds gemaild worden of getweet. Daarbij zijn vooral EPP en ECR leden de mensen die aansporing kunnen gebruiken.