Voor 26 landen in de Europese Unie was de stemming van vorige week winst: niet eerder was netneutraliteit bij wet beschermd. Dat is zeer welkom, ook al kent die bescherming enkele mazen. Voor Nederland is het resultaat wat minder: omdat in dit geval de Europese wetgeving de Nederlandse overschrijft, verslechtert onze bescherming. Daarom is het des te opvallender hoe sommige Nederlandse Europarlementariërs stemden.

Na een aanvankelijke aarzeling was toenmalig minister Verhagen een groot pleitbezorger van een open internet. In een historisch debat in de zomer van 2011 zei de minister van CDA-huize netneutraliteit ‘te omarmen‘:

“Ik ben er zeer duidelijk in dat een vrij toegankelijk internet van groot belang is voor de maatschappij, zowel voor consumenten als voor aanbieders van innovatieve diensten die over het internet worden geleverd. Iedereen moet toegang kunnen krijgen tot alle informatie op het internet.”

Het standpunt van de regering is daarna niet meer veranderd. De vertegenwoordiging van de Nederlandse regering heeft zich in Europees verband steeds duidelijk uitgesproken voor het beschermen van jouw vrijheid. Ongetwijfeld zijn ook zij teleurgesteld over de uitkomst van de onderhandelingen op Europees niveau.

Maar niet iedereen is zo standvastig. Zo stellen Verhagen’s partijgenoten teleur. De vijf CDA’ers in het Europees parlement laten hun voormalig minister in de kou staan door tegen de amendementen te stemmen die de gaten in het Europese voorstel hadden moeten dichten. Er waren overigens nog twee Nederlanders die tegenstemden, een SGP’er en een CU’er. Alle overige uitgebrachte Nederlandse stemmen waren voor het versterken van jouw vrijheid.