Morgen stemt de Tweede Kamer over het lot van online gokken. En een internetfilter. Gelukkig verkiest de Tweede Kamer een veilig en betrouwbaar internet boven Noord-Koreaanse toestanden.

Trouw publiceerde vanochtend deze opinie (€):

De Tweede Kamer stemt morgen over een wet die online gokken legaliseert en reguleert. Een van de voorgestelde maatregelen is een internetfilter. Goed bedoeld, maar het maakt meer kapot dan ons lief is.

Hoewel het internet inmiddels in de haarvaten van onze samenleving zit, is de beveiliging van het netwerk verrassend knullig. Criminelen benutten de kansen die dat biedt. Ze azen op het nummer van uw creditcard om u uw geld afhandig te maken, op uw identiteit om te frauderen met uitkeringen of op de rekenkracht van uw computer voor een digitale aanval op iemand anders. Die beveiliging is zo zwak omdat het netwerk van oorsprong nooit bedoeld was voor meer dan een paar honderd mensen die elkaar vertrouwden. Maar nu alles en iedereen aan het internet verbonden is, maken kwaadwillenden daar misbruik van. Techneuten en politici realiseren zich dat maar al te goed en zetten daarom de laatste jaren vol in op beveiliging.

Eén manier om het internet te misbruiken, is door het vervalsen van internetverkeer. Als u de website van Trouw bezoekt, vertaalt de computer het webadres ‘Trouw.nl’ naar een IP-adres (‘2.22.116.170’). Uw computer maakt daarna een verbinding met de server achter dat adres. Maar als uw internetverbinding gemanipuleerd wordt, wordt uw computer – en daarmee ook uzelf – voor de gek gehouden. U wordt doorverwezen naar een andere server of krijgt een valse melding dat een stukje internet niet bereikbaar is. Dat is hoe criminelen u een virus laten installeren of u op een valse website uw bankgegevens laten intikken. En het is hoe de regering gokverslaving denkt tegen te gaan.

Ik zie u fronsen, maar het zit zo. Als het voorstel dat online gokken legaliseert en reguleert morgen ongewijzigd wordt aangenomen, krijgt de Kansspelautoriteit de bevoegdheid om providers te dwingen internetverkeer van hun gebruikers te vervalsen. Of nog helderder verwoord: de overheid dwingt daarmee providers te doen wat we van anderen volstrekt ongewenst vinden en als crimineel bestempelen. Daarmee zou voorkomen moeten worden dat iemand zijn geld bij een illegale goksite vergokt. Niet dat dat werkt, want zo’n internetfilter is met een enkele zoekopdracht en vijf keer klikken omzeild.

Hopelijk steekt de Tweede Kamer een stokje voor dat internetfilter: het lost de gokverslaving niet op, maar het sloopt wel het vertrouwen in het internet. Nederland heeft een veilig en betrouwbaar internet nodig. Onze digitale infrastructuur is, na Schiphol en de Rotterdamse haven, de derde mainport en dat kan niet zonder een scherpe beveiliging van persoonsgegevens, bedrijfsgeheimen en overheidsbelangen. Een betrouwbaar internet is essentieel voor verdere uitbreiding en de toekomstige groei van de Nederlandse economie. Dat wordt ook onderkend door het kabinet, dat met publiekscampagnes als ‘Veilig internetten’ uitlegt hoe u veilig online winkelt of onderweg draadloos internet.

Daarom is het voorstel van het kabinet ook zo absurd. Gelukkig is de Tweede Kamer kritisch en is duidelijk dat een wijzigingsvoorstel van D66 om het internetfilter te schrappen voldoende steun gaat krijgen. De VVD ziet ook in dat zo’n filter niet werkt en dat de toezichthouder tal van andere bevoegdheden heeft om in te grijpen, zoals het uit de lucht halen van illegale goksites en het blokkeren van betalingsverkeer. Een verstandige zet, want een betrouwbaar internet is immers niet alleen essentieel voor de bescherming van onze vrijheid maar ook van groot belang voor innovatie en economische groei. De PvdA stelt terecht dat Noord-Koreaanse toestanden zoals een internetfilter het probleem van gokken niet oplossen.

Het moet gek lopen als het internetfilter de stemming van morgen overleeft. Daar durf ik wel een gokje op te wagen. Gelukkig verkiest de Tweede Kamer een veilig en betrouwbaar internet boven Noord-Koreaanse toestanden.