In de Tweede Kamer: Een hoorzitting over de horizon bij horizontale privacy
Vandaag spreken we in een hoorzitting in de Tweede Kamer over horizontale privacy, dus de privacy tussen burgers onderling. In een volgepland panel zeggen wij: benut vooral de bestaande regels voor er nieuwe regels komen en laat de techniek voor ons werken, in plaats van tegen ons.
Problemen zijn bekend, nu de oplossingen nog
De hoorzittingLees hier meer over de hoorzitting en de sprekers. is een initatief van VVD-Kamerlid Sven Koopmans, die bezorgd is over de manier waarop burgers inbreuk op elkaars privacy maken. En, laten we eerlijk zijn: die zorg is niet onterecht. Natuurlijk maken overheden en bedrijven zich schuldig aan privacyschendingen, maar burgers laten zich ook niet onbetuigd. Je hoeft het nieuws maar te bekijken of de schendingen vliegen je soms om de orenSoms zelfs letterlijk.
De vraag is dan natuurlijk: hoe pakken we dat dan aan? Meer verbieden dan maar? Allerlei dingen zomaar gaan verbieden, als het probleem juist bij gebrek aan capaciteit bij opsporing ligt, vinden wij geen goede oplossing. Wij denken dat er drie richtingen zijn waarin zulke problemen kunnen worden aangepakt:
Leef de bestaande regels na, bescherm het slachtoffer en laat de techniek voor ons werken in plaats van tegen ons.
1. Benut eerst de bestaande regels
Er zijn al heel veel regels om privacyschendingen aan te pakken – benut die. Wij zijn natuurlijk ook voor een goede aanpak van strafbaar gedrag. Als iemand de wet overtreedt en strafbaar handelt, dan moet die daar voorvervolgd kunnen worden, zo simpel is het. Dat bijvoorbeeld wraakporno strafbaar wordt gesteld vinden we begrijpelijk.
Waar we een groot probleem mee hebben, is het verschuiven van verantwoordelijkheid. Een slachtoffer zit vaak in een kwetsbare positie en is zich niet altijd bewust van de mogelijkheden om daar iets aan te doen. Daar is, als dat strafbaar is, natuurlijk de politie voor. Het kan dan niet zo zijn dat de politie niets doet, maar het slachtoffer aan zijn of haar lot overlaat. Niet omdat de politie dat zelf wil, maar wel omdat er bijvoorbeeld onvoldoende kennis of capaciteit is.
2. Zorg voor een laagdrempelige rechtsgang
Als een slachtoffer zelf zijn of haar recht wil halen, omdat het bijvoorbeeld niet om strafbaar gedrag gaat, dan kan dat erg lastig zijn. Procedures zijn kostbaar en kunnen lang duren. Een te hoge drempel om rechtsbescherming te krijgen. Wij vinden dat dat laagdrempeliger kan en moet.
Dat we in een glazen huis leven is intussen wel duidelijk.
3. Pak het probleem aan en niet het symptoom
Een deel van deze problemen wordt veroorzaakt doordat de technologie het vastleggen van elkaar (en daarmee) schenden van elkaars privacy, mogelijk maakt. Dat gaat met het Internet of Things alleen maar groeien. Daarbij stimuleren sociale media zoveel mogelijk delen van materiaal, dus natuurlijk wordt er niet alleen meer en meer vastgelegd, maar ook meer en sneller gedeeld. De infrastructuur speelt dus een grote rol.
Tegelijkertijd kan die techniek ook juist ingezet worden om de situatie te verbeteren. Neem bijvoorbeeld Google Street View, waar automatisch vastgelegde personen geanonimiseerd worden. Technisch is het dus mogelijk om opnames te anonimiseren. Je zou bijvoorbeeld kunnen denken aan het anonimiseren bij opname, of voor het moment dat beelden gedeeld worden, tenzij de opgenomen personen toestemming hebben gegeven. Maar, dan moet dat wel ook in diensten en producten worden toegepast.
Als de Nederlandse overheid daar iets mee wil, dan zou ze dus kunnen stimuleren dat anonimiseringssoftware by design wordt ingebouwd, desnoods via wetgeving.
Dit zullen we vandaag in de Tweede Kamer vertellen – en meer. wil je meekijken? Dat kan hier!Kijk mee naar de hoorzitting! Onze uitgebreidere inbreng nalezen? Dat kan hierDeze inbreng hebben we naar Kamerleden gestuurd..